Γιατί οι γυναίκες αργούν πάντα στα ραντεβού;

Απαπαπαπα, ούτε ραντεβού δεν μπορείς να βγεις την σήμερον ημέρα! Θες μια μέρα προετοιμασίας. Ας πούμε ότι έχεις ένα ραντεβού στις 10, και χρειάζεσαι περίπου μισή ώρα να πας εκεί. Πρέπει να ξεκινήσεις από τις 7 το απόγευμα, Τί, όχι???? Καλά. Εγώ είχα ένα την περασμένη βδομάδα και πάλι άργησα.  

Φεύγω από την δουλειά κατά τις 19.15, κάνω την υποχρεωτική μου στάση στην είσοδο να κάνω ένα τσιγάρο και να πω 2 κουβέντες με την κοπέλα της security (μην με κράξετε, δεν θυμάμαι αν σας έχω πει την άποψή μου για τους σεκιουριτάδες αλλά η κοπέλα είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα), είχε και λίγη κίνηση, με τούτα και μ' εκείνα φτάνω σπίτι στις 20.15.

Και αρχίζει το τρέξιμο. Θερμοσίφωνας, να βρω ρούχα μέχρι να ζεσταθεί το νερό, λούσιμο (χάλια ήταν το μαλλί), ντουζάκι, χτένισμα, ντύσιμο, βάψιμο, άσε με δεν προλαβαίνω να φάω τώρα, ούτε πεντικιούρ προλαβαίνω να φτιάξω και είναι άκυρο το χρώμα στο νύχι, ούτε να φρεσκάρω αποτρίχωση στο πόδι, χέσε με, θα βάλω άλλο φόρεμα, μακρύ, να μην φαίνεται ούτε το ένα ούτε το άλλο και καθάρισα, ξαναχώσου στην ντουλάπα να δεις τί διάολο σου χωράει σε μάξι, άλλαξε λίγο το μακιγιάζ ηλίθια, έβαλες πιο έντονο χρώμα φουστάνι και θέλει κάτι πιο παλ, είσαι σαν μπουζουκτσού στην Εθνική, χτυπάει το κινητό, σήκωσέ το, όχι μην το σηκώνεις, πελάτης είναι, μην πατήσεις και απόρριψη, πες μετά ότι δεν το άκουσες, σκάσε αναθεματισμένο με έπρηξες, κλείσε μπαλκονόπορτες, κλείσε φώτα, κλείσε μάτια, πάρε τσάντα, βρες κλειδιά μην τα ξεχάσεις και κλειστείς απέξω βραδιάτικα, κάλεσε ασανσέρ, κλείδωσε, κατέβα κάτω, πού στο διάολο πάρκαρα, α ναι εκεί, δεν το πήρε κανείς, άνοιξε, μπες μέσα..... Ουφ, όαση. Ανάβω τσιγάρο. Κρίμα που δεν σκέφτηκα να κάνω κι έναν καφέ να πάρω μαζί μου, τώρα που το σκέφτομαι δεν ήπια καφέ σήμερα το απόγευμα. Αλήθεια, τί ώρα είναι; Χμμμ, 21.15, άργησα πάλι....

Κάνε τώρα την διαδρομή Αγία Παρασκευή- Καβούρι σε 40' λεπτά να είσαι στην ώρα σου.... Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Και μετά με ρωτάς γιατί ήρθα αγχωμένη αγάπη μου....