Ακούω και διαβάζω πολύ τελευταία σχετικά με τον υπερκαταναλωτισμό, πόσο μας φθείρει, ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, πρέπει να συγκρατηθούμε, κλπ κλπ κλπ......
Ως Υπερκαταναλωτισμός ορίζεται η τάση του σύγχρονου ανθρώπου να καταναλώνει σε υπερβολικό βαθμό αγαθά. Επομένως το θέμα είναι τί θεωρούμε υπερβολικό και τί όχι. Και αυτό είναι μια καθαρά υποκειμενική αξιολόγηση που εξαρτάται από το πόσο θέλουμε κάτι. Πριν ενάμισι χρόνο περίπου είχα μπουχτίσει να ξεσκονίζω και να μετακομίζω συνέχεια διάφορα μπιχλιμπίδια που αγόραζα κατά κόρον. Οπότε πήρα τη μεγάλη απόφαση. Να ιεραρχήσω τις ανάγκες μου έτσι ώστε να τις εξυπηρετώ πραγματικά. Το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό. Πρώτον ανακάλυψα την αποταμίευση (κι αυτό για τον περιορισμένης ευθύνης εγκέφαλό μου ισοδυναμεί περίπου με την ανακάλυψη του τροχού από την ανθρωπότητα) και δεύτερον έκανα πάνω από 2 μήνες να πατήσω το πόδι μου σε οποιοδήποτε κατάστημα πλην περιπτέρου και του μανάβικου της γειτονιάς (τόσο μου πήρε για να αδειάσουν ντουλάπια κουζίνας και καταψύκτης και να ξαναμπώ σε σούπερ μάρκετ). Έφτασα στην άλλη άκρη του ουράνιου τόξου, έγινα non shopper και βρήκα την υγειά μου που λένε.....
Μετά συνειδητοποίησα ότι έπληττα αφόρητα. Κάτι μου έλειπε, κάτι που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Μια αποφράδα μέρα, χτύπησε το τηλέφωνο και μια φίλη μου ζήτησε να την συνοδεύσω σε μια βόλτα στην αγορά. Αυτό ήταν! Βρήκα τί μου έλειπε. Μου έλειπε η χαρά του shopping. Εντάξει, δεν έπεσα και με τα μούτρα, αυτό δεν το έκανα ούτε πιο πριν ούτως ή άλλως, αλλά πλέον ικανοποιώ τα μικρά μου καταναλωτικά βίτσια απενοχοποιημένα. Δεν κλέβω από κανέναν, πάντα ξοδεύω χρήματα που διαθέτω, ποτέ δανεισμένα ή προεξοφλημένα από κάρτες δάνεια κλπ (αυτό δεν είναι καταναλωτικό βίτσιο, είναι απύθμενη ανοησία) και σε τελική ανάλυση το χρήμα πρέπει να κινείται, και οι έμποροι δεν θα γίνουν κλέφτες.
Εντάξει, το ξέρω ότι δεν μου χρειάζεται πραγματικά το τρίτο ζευγάρι μαύρες ψηλοτάκουνες γόβες που πήρα την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά το καταευχαριστήθηκα προχθές που τις φορούσα.
Ο υπερκαταναλωτισμός υπήρχε, υπάρχει και θα εξακολουθήσει να υπάρχει για τον απλούστατο λόγο ότι είναι διασκεδαστικό να ψωνίζεις. Από τη στιγμή όμως που βάζεις μέτρο το λήμμα στερείται της πρόθεσης και σερβίρεται ως καταναλωτισμός σκέτος. Αν το καλοσκεφτούμε, πόσες χαρές μας έχουν μείνει σε αυτή τη ζωή; Γιατί να μην τις απολαμβάνουμε; Η αξία τους τελικά είναι ατίμητη ;)
Συναφής σε όσα γράφεις είναι και ο όρος "shopping therapy" που είναι ενδεικτικός το πόσο ανάγκη έχουν οι άνθρωποι (κυρίως οι γυναίκες) την υπερκατανάλωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ
ΙonnKorr=> Να, ναι (χαμόγελο). Στην εποχή που ακόμη και τα αισθήματα πληρώνονται, και μάλιστα ακριβά, οι γοβίτσες μου είναι η φθηνότερη απόλαυση. Κάτι πρέπει να γεμίζει τη ζωή μας άλλωστε, και διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης (ξανα χαμόγελο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗώ, έγραψες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί θα αποκτήσει τη γοητεία του ονείρου, και τότε την πατήσαμε.
Ε ... ναι. Mε αυτή την φράση έπιασες ολόκληρη την ουσία των blogs. (Και την διαφορά τους από facebook, αναμνήσεις κ.α.)
Αν βρε Ηώ έχεις ανάγκη τις γοβίτσες ποιος είπε να μην τις πάρεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό βρίσκεται όταν τις παίρνεις ενώ έχεις κι άλλες!
Βρε Άθεε, αυτό λέω, ότι έχω άλλα 2 ζευγάρια παρόμοια, οπότε σαφώς και δεν τις χρειαζόμουν. Απλά τις ήθελα. Τί νόημα έχει η ζωή στο κάτω κάτω αν κάνεις μόνο αυτά που πρέπει κι όχι αυτά που θέλεις;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως ένα ενδεικτικό όριο υπερκαταναλωτισμού είναι όταν αρχίζουμε να αδιαφορούμε για τις καθημερινές απολαύσεις που μας παρέχει η ζωή και η κοινωνική μας φύση και δίνουμε περαιτέρω αξία στα υλικά αγαθά.
ΑπάντησηΔιαγραφήfrontman=> Δεν διαφωνούμε, καταλήγουμε στον υπερκαταναλωτισμό γιατί οι καθημερινές μας απολαύσεις είναι λίγες και δεν μας αρκούν. Αλλά με την κοινωνική φύση τί εννοείς; τους φίλους; την οικογένεια; τις ερωτικές σχέσεις; Δεν κατάλαβα, διευκρίνησέ το σε παρακαλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλοι, οικογένεια, ερωτικές σχέσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά! Και όχι μόνο αυτά!
Ίσως το πιο σπουδαίο είναι να μάθουμε τον εαυτό μας! Όχι να τα έχουμε απλώς καλά μαζί του! Να κατανοήσουμε τη φύση μας και το περιβάλλον μας (φυσικό/κοινωνικό). Και μόνο τότε θα πάψουμε να αυτοκοροϊδευόμαστε με πλαστικές ανάγκες σε νάιλον σακούλες! Θεωρώ τη μόδα (σε οποιαδήποτε ομάδα προϊόντων) τεράστια κατάρα του δυτικού πολιτισμού. Είναι η απόλυτη εκμετάλλευση της χαμηλής αυτοεκτιμησης των ανθρώπων. Όσο για το περίφημο "shopping therapy", ο ορισμός και μόνο μου φαίνεται σαν ένα επικοινωνιακό τερτίπι ψυχαναγκασμού! Το μόνο effect που μπορεί να έχει (εκτός από το να αδειάσει τη τσέπη μας) είναι placebo..!
Και αν έχω γνωρίσει άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αμελητεά επικοινωνία...!
Από τους τύπους που αγοράσανε plasma tv, μετά περάσανε σε LCD και μετά σε LED-LCD ακολουθόντας τη μόδα της τεχνολογίας -και όχι μόνο...
(Οι τηλεοράσεις είναι παράδειγμα)
Ωστόσο δεν είναι μόνο η κοινωνική μας φύση που πλουτίζει τη ζωή μας με απολαύσεις. Είναι και οι απολαύσεις που μας παρέχει η "βιολογική" φύση του ανθρώπου! Για μένα προσωπικά δεν υπάρχει τίποτα πιο απολαυστικό από ένα καλό χ£$ιμο!! Αν έχω παρέα και το τελευταίας τεχνολογίας laptop μου, ακόμα καλύτερα...
:Ρ
frontman, έχεις φτάσει στην απόλυτη αυτογνωσία; Μπράβο παιδί μου, πες μας κι εμάς το κόλπο, που ταλανιζόμαστε σαν τους ανόητους. Πάντως το laptop τελευταίας τεχνολογίας το τσίμπησες! Άντε, πες ότι βγάζουμε τελείως το marketing από τη ζωή μας για να μην πιανόμαστε κορόιδα λόγω των ανασφαλειών μας. Πες ότι γινόμαστε όλοι Άμις. Άντε να σε δω μετά πώς θα ευχαριστηθείς τις βιολογικές σου χαρές χωρίς υπερκατανάλωση τροφής. Γιατί μην μου πεις ότι υπάρχει καλύτερο χέσιμο από αυτό μετά από βραδιά ρετσινο- μεζεδοκατάστασης!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήfrontman το xέ$ιμο θέλει και χαρτί....xaxaxaxaxaxaxaxa
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπά, crapulous, το βουκολικό μπορεί να βολευτεί και με κανα φυλλαράκι από τον κοντινό θάμνο.
ΑπάντησηΔιαγραφή