30/4/10

Εναλλακτικά Ραντεβού

Βαρέθηκα να ακούω για ΔΝΤ, για εξωτερικό χρέος, sread και πολιτικά. Αρνούμαι να ασχοληθώ για μια εβδομάδα τουλάχιστον, μπας και μπορέσω να αφομοιώσω τις πληροφορίες που λαμβάνει ο ξανθός εγκέφαλός μου.
Είχα υποσχεθεί μια ανάρτηση σχετικά με εναλλακτικά ραντεβού. Ιδού λοιπόν πέντε ρηξικέλευθες προτάσεις που έχουν δει τα ματάκια μας και έσπασαν τη μονοτονία, τράβηξαν το ενδιαφέρον και κέρδισαν τον θαυμασμό……




Ραντεβού «Fitness»
Η καλή φυσική κατάσταση είναι της μόδας εδώ και χρόνια. Πληρώνεις τακτικά τη συνδρομή στο γυμναστήριο, άσχετο αν δεν πατάς το πόδι σου, τρώς δημητριακά ολικής άλεσης για πρωινό ακόμη και με νερό ανακατεμένο με κακάο όταν ξεμείνεις από γάλα, μαγειρεύεις τα λαχανικά σου στον ατμό από τότε που διαφήμιζε εκείνο το ματζαφλάρι η Πετρουλάκη, προσπαθείς να έρχεσαι συχνά σε επαφή με τη φύση με Κυριακάτικες αποδράσεις που σου δίνουν αρκετό οξυγόνο για να βγάλεις όλη την εβδομάδα… Για ποιόν λόγο να μην το μεταφέρεις αυτό και στην καλή σου; Πρότεινέ της ένα ραντεβού για jogging, και ίσως μετά ένα ισοτονικό ποτό και κουβεντούλα να σας φέρει επιτέλους πιο κοντά. Καλύτερα να αποφύγεις το ραντεβού στο γυμναστήριο, εκτός είσαι σφίχτης και τελείως καγκούρι μαζί.
Tip τελειότητας: Η φόρμα και το αθλητικό πρέπει οπωσδήποτε να είναι γνωστής φίρμας αλλά με διακριτική στάμπα. Θα το δει, να είσαι βέβαιος.


Ραντεβού «Romantic Sunset»
Κλασσικό μεν, δεν χάνει ποτέ την γοητεία του δε. Πήγαινέ το έτερον ήμισυ έναν ρομαντικό περίπατο στην παραλία, καθήστε σε ένα παγκάκι και κοιταχτείτε στα μάτια καθώς ο ήλιος θα δύει και θα γεμίζει την ατμόσφαιρα με κόκκινα και βιολετί χρώματα. Ξαφνικά η ζωή θα της φανεί πολύ πιο ωραία, ανάλαφρη και ερωτική. Μπορείς να προμηθευθείς και καμιά ρομαντική ποιητική συλλογή που ντεμέκ έχεις από το Γυμνάσιο, και διαβάζεις όποτε αισθάνεσαι μοναξιά. Αν τη δεις να βαριέται, μην πάρεις πασατέμπο, απλά λες ανοησίες, κλείσε το στόμα σου και κάτι θα βγει.
Tip τελειότητας: Φρόντισε την ποίηση να την τσιμπήσεις από γιουσουρούμ για να μην φαίνεται καινούρια και αδιάβαστη και να την γεμίσεις με σκιτσάκια καρδούλες και αφιερώσεις (που να γράφουν το όνομά σου βρε άσκεφτε κεφτέ, μην καρφωθείς τσάμπα)



Ραντεβού «Spa»
Σε όλες τις γυναίκες αρέσει η περιποίηση. Οπότε, προκειμένου να την τρέχεις σε μπαράκια, εστιατόρια, μπουζούκια και λοιπά πολιτιστικά κέντρα, πήγαινέ την για πεντικιούρ. Φτηνότερο θα σου βγει στην τελική. Επίσης είναι γκλαμουράτο, πρωτότυπο, και ικανοποιεί την βαθύτερη ανάγκη της για προσοχή. Εκτός κι αν έχεις εσύ έφεση, που δεν το βλέπω και πιθανό, και περιποιηθείς τα ποδαράκια της με τον καλύτερο τρόπο.
Tip τελειότητας: Φρόντισε να έχεις μαζί σου ένα σέικερ με το αγαπημένο της κοτέιλ. Θα κάνει τη διαφορά στην κρίσιμη στιγμή.

Ραντεβού «Gourmet»
Άλλο κλασσικό και αξεπέραστο. Της μαγειρεύεις στο σπίτι. Μην αγχώνεσαι, δεν ζητάμε ούτε κοκκινιστό, ούτε ελάφι φλαμπέ με άσπρη σάλτσα. Μια ρημάδα μακαρονάδα μπορείς να τη φτιάξεις, δεν είναι και τίποτα τραγικό. Ή δύο σνίτσελ στο τηγάνι με ένα ωραίο πιλαφάκι για συνοδεία, να μην ταλαιπωρείσαι με τις ώρες, άσε που είναι επικίνδυνο για την υγεία όλων, συμπεριλαμβανομένων των ντουλαπιών της κουζίνας. Στην περίπτωση που είσαι τελείως άχρηστος, πάρε έτοιμο φαγητό, αλλά σέρβιρέ το και πέτα τα πακέτα πριν έρθει η κοπέλα, για να μπορέσεις να πουλήσεις μούρη. Τα λουλούδια και τα κεριά στο τραπέζι είναι απαραίτητα. Α, το κρασί φρόντισε να ταιριάζει, ρώτα στην κάβα αν δεν ξέρεις. Προς Θεού, μην της ζητήσεις να πλύνει τα πιάτα μετά!!!
Tip τελειότητας: τσιγάρισε το ρυζάκι με λίγο κρεμμύδι και σταφίδες. Επίσης, σαλάτα σπανάκι- ρόκα- ντοματίνια, με λίγη παρμεζάνα πάνω, καρυδόψιχα και κουκουνάρι. Σε ερωτεύτηκε.

Ραντεβού «Do it yourself»
Πόνταρε στις κοινωνικές ευαισθησίες της. Μάθε της την εθελοντική εργασία. Υπάρχουν άπειρες ομάδες που αγωνίζονται για διάφορους κοινωνικούς σκοπούς, από την διάσωση της καρέτα καρέτα έως το χτίσιμο σπιτιών για οικονομικούς μετανάστες. Με ένα καλό google search κάτι θα βρεις, δεν μπορεί. Φρόντισε να είναι μην είναι κάτι πολύωρο και κουραστικό. Γυναίκα είναι, και μάλιστα θέλεις να την ρίξεις στο κρεβάτι. Δωσ’ της μια τεμπελοδουλειά να κάνει, ίσα ίσα να αισθανθεί χρήσιμη, αλλιώς σε βλέπω να τρως πόρτα από χέρι.
Tip τελειότητας: μασάζ μετά, για να συνέλθει από την «ταλαιπωρία»





Περιμένω τα αποτελέσματα………….

22/4/10

Το πουλί πόσα Viagra θα ήθελε σήμερα για να σηκωθεί;

21 Απριλίου, μια ημερομηνία σταθμός στο ημερολόγιο του Έλληνα. Την Παρασκευή 21 Απριλίου 1967 και ώρα 1.15’ μετά τα μεσάνυχτα εξορμούν από το Γουδί τανκς υπό τας διαταγάς του ταξιάρχου Στυλιανού Παττακού. Πριν ξημερώσει οι τρεις καμπαλέρος Γ. Παπαδόπουλος, Στ. Παττακός και Ν. Μακαρέζος εκθέτουν τους λόγους της επανάστασης. Ο πρώτος είναι η άμεση απειλή κομμουνιστικής επαναστάσεως και συνεπώς διολισθήσεως της Ελλάδος στο παραπέτασμα. Ο δεύτερος η εξυγίανση της Ελλάδας από τους κομμουνιστάς. (Τα στοιχεία από το βιβλίο του Β. Ραφαηλίδη «ΙΣΤΟΡΙΑ (κωμικοτραγική) του ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1830- 1974»)

Σήμερα, 43 χρόνια μετά, ο κομμουνιστικός κίνδυνος μοιάζει εξωπραγματικός, για να μην πω γελοίος. Το λιοντάρι του σιδηρούν παραπετάσματος έχει ξεδοντιαστεί εδώ και πολύ καιρό και τρέφεται με pizza Hat, που έχει μαλακή ζύμη. Αντίθετα, τον τελευταίο χρόνο βρεθήκαμε ενώπιον του καπιταλιστικού κινδύνου παγκοσμίως, αλλά και ειδικώς σε αυτή τη χώρα. Δεν θα αναμασήσω τα ίδια και τα ίδια, καθένας μπορεί καθημερινά να τρομοκρατηθεί από τα δελτία ειδήσεων, δεν χρειάζεται κι εδώ. Απλά μια απορία μου ήρθε στο μυαλό καθώς κλείνει η μέρα.

Το πουλί πόσα Viagra θα ήθελε σήμερα για να σηκωθεί;

Μήπως ήρθε η ώρα να ξυπνήσει μέσα μας ο αθάνατος ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ;

Τί άλλο πρέπει να περιμένει;

(Το σκίτσο από http://farm4.static.flickr.com/3546/3462201355_de6125a8f6_o.jpg)

18/4/10

Porto Rico

Αυτές τις μέρες ένα σύννεφο έχει εγκατασταθεί πάνω από τον ουρανό της Θεσσαλονίκης. Χθες και σήμερα κατάφερε να μου χαλάσει εντελώς τη διάθεση. Γι' αυτό το έριξα στη μουσική.
Θυμήθηκα ένα παλιό και πολύ αγαπημένο μου κομμάτι, που θα ήθελα να το μοιραστώ. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι
http://www.youtube.com/watch?v=CM3CClK_sYk


Άκουσα κι ότι μας έρχεται σιγά σιγά και το σύννεφο ηφαιστειακής τέφρας....
Ή ίσως απλά να φταίει το ότι έβαλα πλυντήρια  :-)

16/4/10

Bring Τhem Βack!!!!

Μόλις το είδα στο blog  BLACK~MARTINI  και πήρα το θάρρος να το αναδημοσιεύσω. Δικαιολογίες τόσο φτηνές που προκαλούν τον γέλωτα. Κι όμως, δεν είναι για γέλια. Μάλλον για κλάματα θα έλεγα...



Μέσα στα καθημερινά μας προβλήματα, τον φόβο για το αύριο και την οικονομική τρομολαγνεία πάψαμε να ασχολούμαστε με όλα τα υπόλοιπα...

14/4/10

Μάνος Ξυδούς - Καλό ταξίδι.

Το όνομα είναι σε όλους μας γνωστό. Στενοχωρήθηκα το πρωί που  έμαθα για τον θάνατό του. Ήταν από τους αγαπημένους μου τραγουδοποιούς. Θα ζει πια στα χείλη μας.


13/4/10

Χρονια μου πολλά και τρελά!!!!!

Χρόνια μου πολλά, σήμερα κερνάω γλυκό, παγωτό, ποτάκι, έστω καζάν ντιπί άπευθείας φερμένο από Κομοτηνή. Μιας και τα χρόνια που μετρώ υπερβαίνουν το ένα τέταρτο του αιώνα έχω το δικαίωμα να τα φιλοσοφώ πριν ξημερώσει η συνονόματή μου τη μέρα....
Σαν σήμερα πριν από χρόνια πρωταντίκρυσα το φως του κόσμου, βιαστική και ανυπόμονη όπως πάντα. Στα χρόνια που πέρασαν μετάνιωσα για τη βιασύνη μου, ποτέ όμως για την ανυπομονησία μου. Η υπομονή είναι για τους τελειωμένους, το ίδιο όπως και η μετριοφροσύνη είναι για τους μέτριους.
Οι φίλοι που απέκτησα εδώ μου είναι πολύτιμοι, ίσως περισσότερο από κάποιους "κανονικούς" μου φίλους. Πριν αρχίσει λοιπόν ο καταιγισμός των τηλεφωνημάτων, ήθελα να σας πω ότι κάποιοι από εσάς μου δίνετε λόγο για να ξημερώνω κάθε μέρα. Ευχαριστώ.

12/4/10

ΠΑΝΤΑ ΑΞΙΑ

Όλα άρχισαν πριν από 2-3 μήνες. Μια αποφράδα μέρα χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσα διότι η αναγνώριση κλήσεων έδειχνε έναν πολύ καλό και αγαπητό φίλο που μένει σε ένα μέρος μαγικό και μακρινό και πάντα χαίρομαι όταν τον ακούω. Για εσένα το γράφω Μιχαλιό μου, να σε αναγνωρίσεις αν ποτέ διαβάσεις αυτό το blog.

Μέσα στα λοιπά που κουτσομπολεύαμε κατά τη διάρκεια του τηλεφωνήματος ήταν ότι παντρεύεται ο Στάθης. Ο Στάθης είναι κολλητός φίλος του Μιχάλη που τον είχα γνωρίσει στο παρελθόν και δεν μπορούσα να αποφασίσω αν είναι πολύ ελεύθερο πνεύμα ή πολύ μεγάλος κόπανος. Είχε δεσμό με μια κοπέλα, την Ελευθερία (δεν το είχα γνωρίσει ποτέ το κορίτσι, ακουστά μόνο) από τότε που κυκλοφορούσαν στη γη βροντόσαυροι, και αυτό το γεγονός προφανώς είναι από μόνο του λόγος για να οδηγηθεί κανείς στα σκαλιά της εκκλησίας, δεδομένου ότι την απατούσε με όποιο θηλυκό έβλεπε. Τέλος πάντων, το θέμα αυτής της ανάρτησης δεν είναι η μαλακία που δέρνει τον σύγχρονο Νεοέλληνα 30άρη, αλλά το γεγονός ότι ο αγαπητός μου φίλος θα γινόταν κουμπάρος.

Και κάπου εδώ άρχισα να σπάω πλάκα, διότι ο Μιχάλης είναι δηλωμένος άθρησκος και όταν ακούει για εκκλησίες, λιβάνια και λοιπά συναφή πετάει χειρότερες αναφυλαξίες κι από μένα όταν ακούω Βασίλη Καρρά. Ως εκ τούτου γάμους, βαφτίσια και λοιπά συμπαρομαρτούντα τα αποφεύγει επιμελώς. Ήθελε οδηγίες για το τι πρέπει να κάνει όντας κουμπάρος και ποια είναι τα τοπικά μας έθιμα. Η Ελευθερία μπορεί να ζει κι αυτή στο ίδιο μαγικό μακρινό μέρος αλλά είναι Μακεδόνισσα τιμημένη και πολιτικούς γάμους και τέτοιες αηδίες εδώ στα Βόρεια δεν τα ανεχόμαστε, διότι δεν έχουν καλό γλέντι και δεν μπορείς να καλέσεις όλο το σόι, άρα ακούς τη γκρίνια της μάνας σου μέχρι να παντρευτεί το δικό σου παιδί.

Φτάνει η αποφράδα προ-προπαραμονή του γάμου, δηλαδή η περασμένη Πέμπτη. Ένεκα ότι ο Ελευθερία είναι όπως προείπα Μακεδόνισσα, ο γάμος θα γινόταν στην ευρύτερη περιοχή. Πάω να παραλάβω τον Μιχάλη από το αεροδρόμιο την Πέμπτη το βράδυ κι εκεί συνέβησαν δύο συγκλονιστικά γεγονότα. Το πρώτο ήταν ότι παραλίγο να φάω μια κλήση 280€ + 30 μέρες αφαίρεση πινακίδων για παρακώλυση της κυκλοφορίας (το πρόβλημα με το free parking στο Μακεδονία το έλυσαν με απλό τρόπο- απλά δεν υπάρχει τέτοιο φρούτο!). Το δεύτερο ότι μετά από μια ατελείωτη ώρα καθυστέρηση που διαδραματίστηκαν πολλά συναρπαστικά με το όργανο της τάξης, βλέπω τον Μιχάλη να βγαίνει φρέσκος φρέσκος και καμαρωτός από τις αφίξεις. ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ. Η κοπέλα του κωλύθηκε να τον συνοδεύσει λόγω εργασίας…

Και ποιος θα την πλήρωνε τη νύφη στην κυριολεξία; Ε, δεν θέλει και πολλή σκέψη… Είχε έρθει η ώρα να πληρώσω το ευχάριστο τελευταίο δίμηνο που δούλευα ψιλό γαζί τον Μιχάλη για τα τις υποχρεώσεις του (πόσες φορές πρέπει να φιλήσει το ευαγγέλιο, πόσες φορές πρέπει να αλλάξει τα στέφανα κλπ κλπ κλπ). Την Παρασκευή το βράδυ μου έδωσε χάρη και κατάφερα να πιω ένα ποτό με 2 φίλους (ευχαριστώ παιδιά, να ‘στε καλά!!!!). Από το Σάββατο το πρωί όμως my ass was his… Για να με εκδικηθεί με κουβάλησε σε έναν άλλο πλανήτη. Πρώτα πρώτα, με τσουβάλιασε σε ένα μέρος που δεν υπήρχε internet και ο κοντινότερος άνθρωπος εκτός αυτών που έπαιρναν μέρος στην γαμοκωμωδία ήταν στα 20χλμ μακριά. Μάλιστα δεν με άφησε να πάρω το δικό μου αυτοκίνητο, για να μην μπω στον πειρασμό να την κάνω με ελαφρά. Μετά ο σαδιστής με έμπλεξε σε μια ατελείωτη δίνη από σόγια σαν το δικό μου. Ευγενέστατοι και αξιοπρεπέστατοι οι άνθρωποι, δεν μπορώ να πω, αλλά το κέρατό μου, δεν ήταν το δικό μου σόι!!!!

Μετά είχαμε τα του γάμου. Μια παράσταση που έχω παρακολουθήσει άπειρες φορές με διάφορους πρωταγωνιστές άρχισε να παίζει ξανά. Μια νύφη με 200 κιλά τούλια να την φουσκώνουν σαν το ανθρωπάκι της Mishelin να ρουφά ως το μεδούλι την μέρα που ονειρευόταν σε όλη της την ζωή, ο γαμπρός να αναρωτιέται προφανώς γιατί το κάνει, οι κατίνες να κουτσομπολεύουν τους πάντες. Σε αυτόν τον γάμο όμως υπήρχε και ένα αξιοπερίεργο. Εγώ. Που κανείς δεν καταλάβαινε ποια είμαι και τι κάνω εκεί! Οπότε για να σπάσω την ανία άλλαζα ρόλους. Τη μια συνόδευα τον γαμπρό και σκεφτόταν ότι είμαι αδελφή του, την άλλη τον κουμπάρο για να του κόψω τα τυχερά του άθλιου τύπου. Χεχεχε… η κακιασμένη μου τακτική απέδωσε καρπούς. ‘Ολο το βράδυ μαζί μου ασχολιόταν το σόι, μέχρι να αποφασίσουν τι να μου ευχηθούν. Μέχρι που ένας θαραλλέος που έπρεπε να φύγει νωρίς με πλησίασε και έδωσε την ετυμηγορία. ΠΑΝΤΑ ΑΞΙΑ.