28/12/11

Jingle bells σε 9/8

Μιας και δεν έχουμε Πάσχα (για να μιλήσω για την νεκρανάσταση του Λαζάρου), αλλά Χριστούγεννα, μετά τα χρόνια πολλά και τις συνήθεις ευχές για καλά Χριστούγεννα, καλή Χρονιά, Χρόνια πολλά και πολλά άλλα ειθιστέα κλισέ, θα σου μιλήσω για το βράδυ των Χριστουγέννων. Μην φρικάρεις αγαπητέ μου αναγνώστη, δεν μιλάω για την βιβλική εκδοχή της εορτής, αλλά για αυτή που έζησα εγώ την περασμένη Κυριακή, όταν αποφάσισα να ενδώσω στους συγκαλυμμένους εκβιασμούς των παιδικών μου φίλων και να βγω έξω τέτοια μέρα.
Φέτος αποφάσισα να περάσω τις γιορτές στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, μαζί με την οικογένειά μου και τους παιδικούς μου φίλους. Τι ωραίο που ακούγεται αυτό, έ? Βασικά κάθε χρόνο το ίδιο κάνω, αλλά όταν το λέω με τέτοιο υφάκι εκπέμπει μια αθωότητα και μια γλυκύτητα που απαλύνει την φυσική μου ξινίλα και την κακιασμένη μούρη μου. Ένα άλλο βασικό σημείο της διήγησής μου είναι ότι ο παιδικός μου φίλος ο Αναστάσης έχει γενέθλια στις 25 Δεκεμβρίου. Είναι ΤΕΤΟΙΟ κωλόπαιδο, που κοιλοπονούσε την μάνα του Χριστουγεννιάτικα. Γεννήθηκε για να την βασανίζει ένα πράγμα ο αχαΐρευτος, ξεκινώντας από την στιγμή που ήρθε στον κόσμο. Ούτε ρεβεγιόν δεν την άφησε να κάνει την γυναίκα…
Το λοιπόν, όταν με πήρε πριν από κανα δεκαπενθήμερο ο Αναστάσης τηλέφωνο για να ρωτήσει πότε θα αριβάρω στο χωριό να τον γλυτώσω από την ανία του πριν αρχίσει να παίζει μαζί της ρώσικη ρουλέτα, με ενημέρωσε ότι φέτος για τα γενέθλιά του έχει κλείσει μαζί με το Χριστινάκι, που γιορτάζει,  τραπέζι στα μπουζούκια, οπότε να κόψω τον λαιμό μου και να πάρω μαζί μου κανα ξώβυζο, μην τον ντροπιάσω σε όλη την επαρχία μέρες που είναι πηγαίνοντας σαν καθολική καλόγρια. Φυσικά γνωρίζει την αντιπάθειά μου για αυτού του είδους το entertainment, αλλά χέστηκε, αφού αποφάσισε μπουζούκια, έπρεπε να πάω, αλλιώς δεν θα με παίξουν εικοσιμία την παραμονή Πρωτοχρονιάς, με αποτέλεσμα να μην βγάλω μηνιάτικο για τον Γενάρη! Αντιλαμβάνεσαι ότι η απειλή ήταν σοβαρή, οπότε ή έπρεπε ή να ενδώσω ή να πέσω από τον δεύτερο με τέτοιο τρόπο ώστε να σπάσω και τα δυο μου πόδια, ώστε να μην μπορεί να κουβαλήσει κανείς τους τόνους γύψου που θα κουβαλούσα πάνω μου. Το πρώτο ήταν πιο εύκολο, οπότε έβαλα το ξώβυζο σε μια λεκανίτσα με λίγο μαλακτικό, να μην βρωμάει ναφθαλίνη.
Αμέσως επόμενο γεγονός στην χρονική ακολουθία είναι ότι χώρισε η Ελίνα. Άσχετο, αλλά μιας και την ξεφορτώθηκε ο  γυμνοσάλιαγκας που ήθελε να παντρευτεί, πράγμα που αποτελεί και την μόνη ίσως σωστή απόφαση που πήρε μέσα σε μισό αιώνα ζωής, έπρεπε να ξεσκάσει λίγο η κοπέλα. Τουτέστιν, θα ερχόταν κι αυτή στο πατρικό μου για 15 μέρες. Και, φυσικά, έπρεπε να πάρω το αυτοκίνητο για να ανηφορίσω Μακεδονία, να ταξιδέψει και με μια σχετική άνεση. Ακόμη φυσικότερα, θα ερχόταν μαζί μου όπου πήγαινα, καθότι φιλοξενούμενη.  Για να το καλυτερέψουμε κιόλας, αποφασίσαμε να ανέβουμε την Πέμπτη, 22 του μήνα, διότι μόνη η ταλαιπωρία να ακούσω όλες τις λεπτομέρειες του χωρισμού του αιώνα επί 6 ώρες οδήγησης, δεν ήταν αρκετή. ΕΠΡΕΠΕ να διαλέξουμε και μια μέρα που θα χιόνιζε, έτσι, για να μπούμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων!
Μετά από 3 ατελείωτα μερόνυχτα κλάψας ήρθε το βράδυ της Κυριακής. Από το απόγευμα το Ελινάκι ετοιμαζόταν, μιας και είχε να βγει από το σπίτι πάνω από εξάμηνο. Από τον ενθουσιασμό της σταμάτησε την κλάψα, πράγμα καλό, αλλά έκανε το λάθος να με πρήξει κι εμένα από τις 6 το απόγευμα να σηκωθώ και να ετοιμαστώ, πράγμα που με τσάτισε μεν, μου βγήκε σε καλό δε, μιας και είδα ότι με το φαί που έριξα η γελάδα μέσα σε τρείς μέρες παραξεχείλιζα από το ξώβυζο κι έπρεπε να τρέχω να ανοίξω ένα άλλο φόρεμα. Στις κοπτοραπτούδες έτρεχα Χριστουγεννιάτικα.
Βάζω το ανοιγμένο φόρεμα κάποια στιγμή, βάζω και το απαραίτητο γουναρικό, τις κίτρινες τις γόβες τις λουστρίν, και… VOILA! Ήμουν έτοιμη για επαρχιακή μπουζουκλερί. Τώρα γιατί κατουρήθηκε πάνω του ο Αναστάσης από τα γέλια με το που με είδε, δεν κατάλαβα. Anyway, σκάμε μύτη οι σταχτοπούτες στις 12 ακριβώς, βρίσκουμε και την υπόλοιπη παρέα εκεί, αραδιαζόμαστε σαν τα πεπόνια τον Αύγουστο στον πάγκο του μανάβη και περιμένουμε να αρχίσει το πρόγραμμα. Και τσάααααακ, παθαίνω το πρώτο εγκεφαλικό. Στην μέση της πίστας διαφημίζουν σαν δεύτερο όνομα του μαγαζιού ΕΜΕΝΑ! What the fuck??? Τελικά με ενημέρωσαν ότι πρόκειται για μια τεταρτοπεμπτοδέκατηόγδοη ξαδέλφη με το ίδιο ονοματεπώνυμο, την οποία ουδέποτε είχα ξαναδεί στην ζωή μου, να ‘ναι καλά βέβαια το κορίτσι, χάλια η φωνή αλλά δεν έχει σημασία, σάμπως κι εγώ που το έχω καλύτερη είμαι;
Ε, μετά μπήκαμε στην ζώνη του λυκόφωτος. Δεν μας φτάναν τα γαβγάδικα μέσα στο αυτί, παθιάστηκε και το Ελινάκι κι άρχισε να ζει το προσωπικό της δράμα μέσα από τα άσματα που αλυχτούσαν τα σκυλιά της πίστας. Όποτε έπαιζε κάτι σε κεφάτο, μέχρι και ψιλοφεμινιστικό, του τύπου «περνώ και μόνη μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά», καλά ήμαστα, κουνούσε το κορμί της το φιδίσιο και λάλαγε έξω φωνή. Με το που έπεφταν τα 9/8 του ζεϊμπέκικου βούρκωνε το μάτι ωσάν της αγελάδας που της πήραν το μοσχάρι από το μαστάρι πάνω που πρωτογέννησε και βουρκωμένα μου τραγούδαγε στο αυτί τα άπαντα του καψουροτράγουδου. Κι έχουμε ΠΟΛΛΑ καψουροτράγουδα μάνα μου στο Ελλάντα. Όλα τα σκυλιά κλαψοαποτέτοια είναι. Όλα για μια γκόμενα/-ο κλαίνε.
Εν τω μεταξύ, όσο εγώ ζούσα το προσωπικό μου δράμα κι έπινα για να ξεχάσω, όλοι οι άλλοι διασκέδαζαν διότι ο Αποστόλης, το αμόρε της Χριστίνας ήπιε μαζί μου τον μισό Βόσπορο, με αποτέλεσμα να του φύγει η εγγενής ξινίλα και κακία που κουβαλάει από τότε που ξετσουτσούνισε, δηλαδή πριν από καμιά 5ετία και άρχισε να χορεύει τσιφτετέλι τούρκικο, σινανάι γιάβρουμ σινανάι. Όχι τίποτα άλλο, αλλά με την κλάψα έχασα και το θέαμα της 10ετίας την καταδίκη μου! Δεν βαριέσαι, το σκίσαμε που το σκίσαμε, τουλάχιστον την βγάλαμε τσάμπα, να ‘ναι καλά τα παιδιά, και του χρόνου γεροί και με υγεία!!!!

6/11/11

11/11/11

Αχχχχχχ.....

Έχουμε μήνες να τα πούμε αγαπητέ μου αναγνώστη, το ξέρω, και συνέβησαν πολλά αυτό το καλοκαίρι- φθινόπωρο- οκ, έχω καιρό να γράψω. Πρώτα απ' όλα αποχαιρέτησα έναν πολύ καλό φίλο που έφυγε για κάμποσα χρόνια σε άλλη ήπειρο. Έγιναν γάμοι, βαφτίσια, μοιχείες και μπουρδουκλώματα και κατάφερα για άλλη μία φορά όχι μόνο να με ανακατέψουν σε όλες τις πιθανές και απίθανες ετοιμασίες αλλά και σε όλους τους καυγάδες, τα ψέματα και τα παραμύθια που ξεφούρνιζαν όλοι σε όλους αδιάντροπα. Όχι τίποτα άλλο αλλά ΠΑΛΙ δεν ήμουν εγώ αυτή που κεράτωνε ή κερατωνόταν... τσάμπα καυγάς ένα πράγμα, κι από πάπλωμα ούτε μυρωδιά! Επίσης με έχουν φάει τα πηγαινέλα στην μαμά Σαλονίκη. Σιχάθηκα την Εθνική ένα πράγμα, έπιασα φιλίες με όλες τις κοπέλες στα διόδια και όλους τους ελεγκτές εισιτηρίων του ΟΣΕ.

Γραφείο πάνω, δουλειά κάτω, ανακατώματα και απολύσεις, προετοιμάζω και το έδαφος για νέο δικό μου γραφείο, ε, δεν θέλει και πολύ, με πήρε από κάτω και αρρώστησα η γυναίκα. Ο λαιμός μου γέμισε χαλίκια, η φωνή μου βάρυνε έναν τόνο και η μύτη μου τρέχει σαν την βρύση του μπάνιου που δεν πρόκειται να φτιάξω ποτέ. Κι αυτό είναι που μου την δίνει πιο πολύ, η μύτη! Πρώτα απ' όλα δεν υπάρχει διακριτικός τρόπος ούτε για να την ρουφήξεις ούτε για να την φυσήξεις. Σε κάθε περίπτωση φαίνεσαι σαν μπάρμπας με τραγιάσκα. Πόσω μάλλον όταν η καταρροή έχει φτάσει στο δικό μου σημείο, όπου φαίνομαι σαν μπάρμπας με τραγιάσκα που προσπαθεί να κερδίσει στον διαγωνισμό για την ροχάλα με την μεγαλύτερη πυκνότητα. Επιπρόσθετα η μύτη μου είναι κατακόκκινη και έχει ερεθιστεί τόσο από τα Ζεβασόφτ, που όταν με πιάνουν μαζοχιστικές τάσεις ακουμπάω το σημείο κάτω από τα ρουθούνια με το μικρό μου νυχάκι και τιμωρούμαι για όλες μου τις αμαρτίες σε σύνολο και μάλιστα με τόκο.

Την περασμένη εβδομάδα που έπινα καφέ στο Σύνταγμα μαζί με τα περιστέρια και κοιτούσα την Βουλή συνειδητοποίησα ότι τώρα τελευταία Λιακοπουλίζω, γιατί για κάποιον ανεξήγητο λόγο μου καρφώθηκε στο μυαλό ότι έρχεται σε λίγες μέρες η 11/11/11. Ωραία ημερομηνία! Ασοημερομηνία. Γύρισα σπίτι, το πάτησα στον γκούγκλι και ξαναπείστηκα ότι ο κόσμος είναι χαζός από το πλήθος των πληροφοριών που βρήκα. Για παράδειγμα:



    Πάρτε τα δύο τελευταία ψηφία του έτους κατά το οποίο γεννηθήκατε - Τώρα προσθέστε την ηλικία που έχετε φέτος, και το αποτέλεσμα θα είναι 111 για όλους! Πχ η Μαρία γεννήθηκε το 1979 και 79 + 32 = 111 καλό, ε !!! Αυτό είναι το έτος των χρημάτων!
    Φέτος τον Οκτώβριο θα έχουμε 5 Κυριακές, 5 Δευτέρες και 5 Σάββατα. Αυτό συμβαίνει μόνο κάθε 823 χρόνια !!!!! Αυτά τα συγκεκριμένα έτη είναι γνωστά ως «Moneybags» ("σακούλες λεφτά")



ΜΠΟΥΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Το άκουσες αγαπητέ μου αναγνώστη;;;; Moneybags! Τί παγκόσμια οικονομική κρίση και άλλα κουζινικά μου λες; Τα άστρα και τα ζώδια το λένε σαφώς! Φέτος θα χεστούμε στο τάληρο! Ε, ρε, τί άλλο θα ακούσουμε... γι' αυτό μας έλεγε ο Τζέφρι πριν από κάμποσο καιρό ότι “λεφτά υπάρχουν”; Είχε τσεκάρει το ημερολόγιο;

Κι άντε, αυτό είναι και λίγο αισιόδοξο, όλα τα υπόλοιπα μιλάνε για την καταστροφή του κόσμου, πράγμα που με φέρνει στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση. Βρε λες; Τελικά ίσως ο Μπένι να είναι ο Αντίχριστος και να περιμένει την 11/11/11 για να αναρριχηθεί στον αντιθρόνο του. Αυτό ναι, είναι μια θεωρία που θα μπορούσα να την πιστέψω κι εγώ. Ούτως ή άλλως σήμερα- αύριο ο Τζέφρι θα την κάνει με ελαφρά αφού μας έχωσε ακόμα πιο βαθιά μέσα στα σκατά και θα μας αφήσει να σαπίσουμε μόνοι μας. Ποιός είναι καταλληλότερος από τον Μπένι για να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη;


18/7/11

Γιατί οι γυναίκες αργούν πάντα στα ραντεβού;

Απαπαπαπα, ούτε ραντεβού δεν μπορείς να βγεις την σήμερον ημέρα! Θες μια μέρα προετοιμασίας. Ας πούμε ότι έχεις ένα ραντεβού στις 10, και χρειάζεσαι περίπου μισή ώρα να πας εκεί. Πρέπει να ξεκινήσεις από τις 7 το απόγευμα, Τί, όχι???? Καλά. Εγώ είχα ένα την περασμένη βδομάδα και πάλι άργησα.  
Φεύγω από την δουλειά κατά τις 19.15, κάνω την υποχρεωτική μου στάση στην είσοδο να κάνω ένα τσιγάρο και να πω 2 κουβέντες με την κοπέλα της security (μην με κράξετε, δεν θυμάμαι αν σας έχω πει την άποψή μου για τους σεκιουριτάδες αλλά η κοπέλα είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα), είχε και λίγη κίνηση, με τούτα και μ' εκείνα φτάνω σπίτι στις 20.15.

Και αρχίζει το τρέξιμο. Θερμοσίφωνας, να βρω ρούχα μέχρι να ζεσταθεί το νερό, λούσιμο (χάλια ήταν το μαλλί), ντουζάκι, χτένισμα, ντύσιμο, βάψιμο, άσε με δεν προλαβαίνω να φάω τώρα, ούτε πεντικιούρ προλαβαίνω να φτιάξω και είναι άκυρο το χρώμα στο νύχι, ούτε να φρεσκάρω αποτρίχωση στο πόδι, χέσε με, θα βάλω άλλο φόρεμα, μακρύ, να μην φαίνεται ούτε το ένα ούτε το άλλο και καθάρισα, ξαναχώσου στην ντουλάπα να δεις τί διάολο σου χωράει σε μάξι, άλλαξε λίγο το μακιγιάζ ηλίθια, έβαλες πιο έντονο χρώμα φουστάνι και θέλει κάτι πιο παλ, είσαι σαν μπουζουκτσού στην Εθνική, χτυπάει το κινητό, σήκωσέ το, όχι μην το σηκώνεις, πελάτης είναι, μην πατήσεις και απόρριψη, πες μετά ότι δεν το άκουσες, σκάσε αναθεματισμένο με έπρηξες, κλείσε μπαλκονόπορτες, κλείσε φώτα, κλείσε μάτια, πάρε τσάντα, βρες κλειδιά μην τα ξεχάσεις και κλειστείς απέξω βραδιάτικα, κάλεσε ασανσέρ, κλείδωσε, κατέβα κάτω, πού στο διάολο πάρκαρα, α ναι εκεί, δεν το πήρε κανείς, άνοιξε, μπες μέσα..... Ουφ, όαση. Ανάβω τσιγάρο. Κρίμα που δεν σκέφτηκα να κάνω κι έναν καφέ να πάρω μαζί μου, τώρα που το σκέφτομαι δεν ήπια καφέ σήμερα το απόγευμα. Αλήθεια, τί ώρα είναι; Χμμμ, 21.15, άργησα πάλι....

Κάνε τώρα την διαδρομή Αγία Παρασκευή- Καβούρι σε 40' λεπτά να είσαι στην ώρα σου.... Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Και μετά με ρωτάς γιατί ήρθα αγχωμένη αγάπη μου....

30/6/11

ΑΙΣΧΟΣ!

Απλά αίσχος. Έχει καταλυθεί κάθε έννοια Δημοκρατίας. Πλέον οι Έλληνες πολίτες ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ (και σε συναθροίσεις άνω των 3 ατόμων άραγε?). Κάθε παραβάτης θα αντιμετωπίζεται από τα ΜΑΤ σαν κουκουλοφόρος με μολότωφ ανά χείρας.
Θα επανέλθω αργότερα με κείμενο, προς το παρόν θαυμάζω το έργο σας Κύριε Παπουτσή. Καμαρώστε το!








28/6/11

Όταν σου ανεβαίνει η πίεση....

Με αφορμή ένα σχόλιο του Λάκωνα  στην προηγούμενη ανάρτηση κι επειδή μου ανέβηκε η πίεση, προέκυψε αυτή η ανάρτηση που ξεφεύγει πάρα πολύ από το ύφος αυτού του blog.
Ο Λάκωνας λοιπόν, για όσους δεν τον γνωρίζετε, είναι ένας νέος ακαδημαϊκός εν Βασιγκτώνα κείμενος, που θα έλεγε και ένας κοινός μας φίλος, έξυπνο παλικάρι και την γνώμη του την εκτιμώ απεριόριστα, διότι μιλά όταν έχει κάτι να πει. Όταν ξεκίνησα να απαντώ στο σχόλιό του, συνειδητοποίησα ότι χρειάζεται μια ολόκληρη ανάρτηση, όχι προς τον Λάκωνα αλλά προς τον γνωστό αγαπητό μου αναγνώστη. Γι' αυτό παραθέτω με πλάγια γραφή μέρη του σχολίου με αφορμή τα οποία αγγίζω κάποια θέματα, απλά και μόνο γιατί μου έδωσαν το έναυσμα να δω πώς σκέφτονται κάποιοι συνέλληνες. Και για να μην τρέχετε να το διαβάζετε.

Δεν υπάρχει τρόπος να απολύσεις δ. υπαλλήλους επειδή είναι υπεράριθμοι και βουλιάζουν τη ΔΕΚΟ. Δεν μπορείς να τους κάνεις τίποτα! Μόνον 3 τρόποι υπάρχουν: Ή τους μετατάσσεις (μετά από πολλές δυσκολίες) ή εφαρμόζεις κάποια (πανάκριβη) εθελούσια έξοδο ή μεταφέρεις τη ζημιά της ΔΕΚΟ στον κρατικό προϋπολογισμό και δανείζεσαι για να το καλύψεις. Το τελευταίο είναι αυτό που κάναμε για χρόνια και συνεχίζουμε να το κάνουμε.
Μπορείς να μετατάξεις όλους τους υπεράριθμους σε μια υπηρεσία που λίγο μετά θα καταργηθεί, οπότε θα είναι αναγκασμένοι να αναζητήσουν εργασία. Εγώ προσωπικά θα άρχιζα από όλους τους συνδικαλιστές. Χε χε χε, πολύ θα ήθελα να τους δω να στέλνουν βιογραφικά και να πηγαίνουν σε συνεντεύξεις, να αναζητούν εργασία τα κοράκια... Πλάκα πλάκα ΠΟΛΥ θα το ήθελα. Να μην έχω κι εγώ τις μικρές μου φαντασιώσεις; Επίσης παύεις να προσλαμβάνεις εφόσον είσαι ήδη υπεράριθμος. Όποιος δεν θέλει να μετεκπαιδευτεί, τον πούλο. Απλά πράγματα, δεν είδα όμως να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Η επόμενη λογική σκέψη μου είναι ποιός π***ης έκανε τις ΔΕΚΟ υπεράριθμες διορίζοντας και διορίζοντας κομματικούς ημετέρους κάθε χρώματος! Όοοοοχι, δεν είναι άσχετο με το θέμα μας! Είναι πολύ σχετικό. Αυτός που τώρα τους λέει αντιπαραγωγικούς; ΧΑ και ΧΑ ας καγχάσω δυνατά. Και μην μου πεις ότι μπαίνω σε φαύλο κύκλο. Επιτέλους κάποιος να αναλάβει τις ευθύνες του. Αλλά τί λέω κι εγώ η ρομαντική τώρα... άμα παραγραφούν οι αξιόποινες πράξεις, μπορεί. Και να περιφέρει με μαγκιά το σαρκίο του, σαν τον Μαντέλη. Σίγουρα είναι πολύ πιο εύκολο να τις διαλύσουμε, το δύσκολο είναι να τις ξαναφτιάξουμε. Παρεμπιπτόντως, σε περίπτωση ιδιωτικοποίησης των ΔΕΚΟ, πέραν του ότι θα λάβει το ελληνικό κράτος ένα κλάσμα μόνο της πραγματικής τους αξίας, οι αγοραστές δεσμεύονται ώστε να μην γίνουν απολύσεις. Ξέρεις πώς ξεφορτώνονται τους υπεράριθμους; Τους σπάνε τα νεύρα, για να το πω λαϊκά. Τους πιέζουν πέραν του breaking point, μπας και σηκωθούν να φύγουν απο μόνοι τους. Να είσαι βέβαιος ότι κανενός “βολεψάκια” δεν θα σπάσουν τα νεύρα. Αυτοί είναι εδώ και δεκαετίες τόσο σταρχιδιστές που χρειάζεται βίντσι για να ξεκουνηθούν. Και σε τελική ανάλυση αν την θέλει ο ιδιωτικός τομέας σημαίνει ότι είναι μια βιώσιμη επιχείρηση. Ας βάλουν τα μυαλά τους να δουλέψουν ώστε να την κάνουν κερδοφόρα, όχι να την διαλύσουν! Αυτός είναι ο εύκολος δρόμος, επαναλαμβάνω, όχι όμως ο ορθότερος επιχειρηματικά.

Η υπερφορολόγηση είναι μονόδρομος αν θες να μην πουλήσεις. Και ο ελληνικός λαός δε θέλει ούτε να πουλήσει ούτε να φορολογηθεί επιπλέον ούτε να πληρώσει τους ήδη υψηλούς φόρους που του έχουν επιβληθεί. Ο λαός θεωρεί "ξεπούλημα" τη δημόσια περιουσία χωρίς να θέλει να καταλάβει πως δεν υπάρχει η έννοια της δημόσιας περιουσίας κολλήμενος στα αριστεροβλαμμένα ιδεολογήματα του 19ου αι. που του χαϊδεύουν τα αυτιά κορεύοντας τη φοβικότητά του απέναντι σε κάθε τι μη-κρατικό (είμαστε ο πιο φοβικός λαός της Ευρώπης).
Ώστε η μόνη λύση που έχουμε είναι η υπερφορολόγηση. Οικονομολόγος δεν είμαι, αλλά έχω την εντύπωση ότι η επιβολή νέων φόρων σε περίοδο ύφεσης όχι μόνο δεν θα φέρει τα αναμενόμενα έσοδα αλλά θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα. Όλα αυτά τα σαίνια οι οικονομολόγοι σίγουρα έχουν να προτείνουν και κάτι καλύτερο, εγώ μόνο έχω διαβάσει αρκετές αξιόπιστες λύσεις για το θέμα. Τουλάχιστον να διασφαλίσουμε ένα μίνιμουμ εσόδων και μετά κοιτάμε αν και πώς μπορεί να διευρυνθεί. Αυτό λέει η κοινή λογική. Ας μήν ξεχνάμε ότι “ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος”. Όταν επιβάλλεις το 50% των (μεικτών) εσόδων ενός ατόμου να έρχεται άμεσα ή έμμεσα σε εσένα, τον οδηγείς με μαθηματική ακρίβεια στην λιμοκτονία. Πέραν του ότι από ένα πολύ σύντομο σημείο και μετά δεν θα έχει έσοδα για να σου δώσει. Μιλάω πάντα για τον ιδιωτικό τομέα, βέβαια, που τον τελευταίο χρόνο κυριολεκτικά έχει βουλιάξει άπατος και έχει μηδενική κίνηση (πόσο μάλλον κέρδη). Γιατί ο δ.υ. Να σου δώσει τί; Χρήματα που εσύ του έδωσες, να στα ξαναδώσει για να του τα ξαναδώσεις με μορφή μισθού; Είναι παράλογο!
Αλλά ακόμη κι αν είναι έτσι, ας φορολογήσει με ποσοστό επί του καθαρού εισοδήματος. Δηλαδή, πόσα πήρες κυρία Ηώ μου φέτος, πόσα ξόδεψες, πόσα σου έμειναν, φέρε μου το 50% από αυτά. Τα καθαρά! Αυτά που έχεις στην τσέπη σου. Μια τέτοια πολιτική θα έσπρωχνε τους πολίτες στο να καταναλώσουν και να αυξηθεί η κίνηση στην αγορά, με αποτέλεσμα να μην περιμένει από εσένα, το Κράτος να τον στηρίξεις. Ούτως ή άλλως πότε στήριξε το Ελληνικό Κράτος τον μέσο έντιμο Ελληνα πολίτη;
Δεν αντιτίθεμαι στην ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ για να μην ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία, αλλά στην ιδιωτικοποίηση της παροχής βασικών κοινωνικών αγαθών που θα έπρεπε να μπορώ να απολαμβάνω όντας Ελληνας πολίτης. Ας πάρουμε για παράδειγμα την ΔΕΗ. Αγοράζει το ρεύμα με 0,45€/KwH, ενώ το πουλά με 0,1€. Φυσικά με το που θα ιδιωτικοποιηθεί δεν μπορεί να λύσει τα 20ετή συμβόλαια που έχει με τους παραγωγούς, άρα θα ανεβάσει την τιμή του ηλεκτρικού. Λογικό; Επομένως θα πενταπλασιαστεί το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος. Αν λοιπόν πλήρωνα 50€ για ρεύμα το μήνα, θα πληρώνω 250! Τέλεια, ΤΕΛΕΙΑ!!! Ενώ ταυτόχρονα μου μειώνουν τον μισθό σε 592€. Ωραία. Ας πούμε ότι μένω σε μια γκαρσονιέρα γιατί ο μπαμπάς μου δεν είχε λεφτά να μου αγοράσει σπίτι και μένω μακριά από την ιδιαίτερη πατρίδα μου (άρα συγκατοίκηση με γονείς αποκλείεται). Και σε τρώγλη ακόμη να μένω, 300€ δεν τα δίνω για ενοίκιο; Και παραπάνω μην σου πω... Άρα 592-300-250, μου μένουν 42 ολόκληρα Ευρώ. Για να πληρώσω νερό, τηλέφωνο, να φαω, να πιώ, να ντυθώ, να μορφώσω τα παιδιά μου κλπ κλπ κλπ. Χέστηκα για τον ΟΠΑΠ αγαπητέ αναγνώστη, δεν πα να τον πουλήσουν, να τον κομματιάσουν, να τον ξεσκίσουν; Δεν απειλείται η διαβίωσή μου... σκέψου όμως να κάθεσαι με την γκαζόλαμπα τα βράδια, προκειμένου να κάνεις λίγη οικονομία. Να μην ανάβεις θερμοσίφωνα. Να το σκέφτεσαι αν θα κάτσεις λίγο στο pc σου να ξεσκάσεις (λεφτά για να βγεις έξω δεν έχεις ούτε κατά διάνοια). Ή ακόμη σκέψου και το ακόμη χειρότερο. ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Τρεχούμενο νερό. Αποχέτευση. Πόσο μάλλον ίντερνετ και λοιπές πολυτέλειες. Γιατί δεν μπορείς να το πληρώσεις, όχι γιατί είσαι τεμπέλης, όχι γιατί δεν είσαι έντιμος, όχι γιατί δεν είσαι ικανός ή είσαι άεργος, αλλά γιατί δεν βγαίνουν τα κουκιά. Δεν είναι θέμα φόβου, είναι θέμα επιβίωσης, το αντιλαμβάνεσαι αγαπητέ μου αναγνώστη;
Να το πάω και λίγο παραπέρα αγαπητέ μου αναγνώστη; Εσύ που με λες φασιστάκι και ανθέλληνα επειδή απαιτώ καθολική δημόσια ασφάλιση, πώς θα σου φαινόταν αν όλα τα ασφαλιστικά ταμεία αρνούνταν να σε ασφαλίσουν επειδή πάσχεις από άσθμα; Δείτε το παράδειγμα της Αμερικής. Πόσους ακριβώς συγκέντρωσε ο Ομπάμα που δεν είχαν πάει ποτέ στην ζωή τους σε οδοντίατρο; Επαναλαμβάνω, ποτέ στην ζωή τους σε οδοντίατρο! Όχι στην Ακτή των Σκελετών, για την Αμερική μιλάμε, που έχει ιδιωτική ασφάλιση, που όσο πιο παραγωγικός είσαι τόσες περισσότερες παροχές έχεις κλπ κλπ κλπ! Στις ΗΠΑ, που δεν πληρώνουν “νταβατζιλίδικα” ΙΚΑ, σύκα και λοιπά γελοία ταμεία.

Τέλος, το επιχείρημα που αναφέρεις περί φοροδιαφυγής είναι κυκλικό και αντανακλά όχι μόνο τη φοβικότητά μας αλλά και την υποκρισία μας. Ζητάμε από τους πολιτικούς να "κάνουν το πρώτο βήμα" προς την ηθική αφού εμείς θεωρούσαμε για χρόνια καταλληλότερο τον Πρωθυπουργό της πιο διεφθαρμένης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης - και πολιτικό ένοχο κατά το μεγαλύτερο μέρος της κρίσης που περνάμε. Ζητάμε ηθική από τους ανήθικους πολιτικούς τους οποίους εμείς εκλέψαμε.
Μάλιστα. Φταίνε οι Έλληνες που φοροδιαφεύγουν, δεν αγαπάνε την πατρίδα τους, και κακώς τους κατηγορούμε τους καημένους τους ΡΑΜΠΟ για χρηματισμό από τους μεγαλοφοροδιαφεύγοντες! Δηλαδή η είσπραξη των φόρων επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων! Αλλά θα μου πεις γιατί όχι; Τί σε αυτή τη γαμημένη χώρα ΔΕΝ επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων; Μέχρι και το Σύνταγμα! Είναι υποκρισία να απαιτώ να ελέγχει ώστε να πληρώνουν φόρους οι τύποι με τις Καγιέν, σωστά! Τότε για ποιόν λόγο να έχω κράτος; Ας το κάνουμε μπουρδέλο το μαγαζί, να βγάλουμε και κανα φράγκο. Το σφάλμα των υποστηρικτών αυτής της άποψης είναι ότι νομίζουν ότι ζητάμε από τους πολιτικούς να κάνουν το πρώτο βήμα. ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΔΡΑ . Αλλά όχι, είναι υποκρισία αυτό. Ρε αγαπητέ μου αναγνώστη, μέχρι χθες πλήρωνα κανονικά όλους μου τους φόρους. Σήμερα όμως δεν βγαίνει ο λογαριασμός. Δεν έχω να φάω, το καταλαβαίνεις; Οπότε θα κοιτάξω να κλέψω, είναι απλό. Από αύριο. Γιατί μέχρι σήμερα ΔΕΝ έκλεβα. Πόσο μάλλον τους πολιτικούς!  

Κι ένα άσχετο ελαφρώς βιντεάκι, όμως γέλασα μέχρι δακρύων όταν το είδα. Ένα από τα πράγματα που μου δίνουν μια ελάχιστη, έστω, ελπίδα για το μέλλον είναι ότι δεν χάνουμε το χιούμορ μας!



27/6/11

Η Παγκαλιάδα

Σήμερα το μεσημέρι μου έφτιαξε το κέφι η ανάρτηση του
στην http://kopria.blogspot.com/2011/06/blog-post_27.html ">Κοπριά . Οπότε αποφάσισα να αναδημοσιεύσω, επειδή το θεώρησα όντως επίκαιρο και εύστοχο.


Στέκεις εκεί αγέρωχος, λιμασμένος ευτραφής
Αχόρταγο το βλέμμα σου Ω! ογκόλιθε εσύ
Πάγκαλε σε σένα αναφέρομαι που τσίπα δεν σου μεινε πια
Για να τρομάξεις το λαό ότι σου ρθουν λες σκατά

Μια «μαζί τα φάγαμε» , την άλλη οι «αντιπαραγωγικοί»
«κοπρίτες» μετά μας έλεγες λες και διορίζαμε εμείς
Εφιάλτες θες να βλέπουμε μπας και κάτσουμε στ’ αυγά μας
Να σας αφήσουμε ελεύθερους να τρώτε τα λεφτά μας

Όμως δεν σου ‘καστε Πάγκαλε κι αγανακτήσαμε
Στο κρανίο τα πήραμε και πλατεία πήγαμε
«Φερτε κάτω τον χοντρό για να φάμε χοιρινό»
Φωνάζαμε όλοι μαζί έξω από τη βουλή

Είδες κι απόειδες Πάγκαλε και πρέπει να ψηφίσεις
Το Μεσοπρόθεμο να περάσει τη χώρα να γαμίσεις
«Τα τανκς θα κατεβούνε» φώναξες όσο πιο δυνατά μπορούσες
«Τις τράπεζες να προστατέψουνε και όχι τους πολίτες»

Σε μάθαμε καλά πια Πάγκαλε, τους κώλους πλουσίων γλείφεις
Τα τανκς να κατεβάσεις απείλησες για να μας φοβερισεις
Δεν σε φοβάμαι Πάγκαλε, ανέκαθεν γελοίος ήσουν
Από τότε που τα Ίμια σου πήρανε θυμήσου

Βράδυ βαθύ ήτανε και συ συνεντευξιαζόσουν
Στου Mega τα λημέρια σου ήσουνα και μαλακιζόσουν
Ενώ οι Τούρκοι πάταγαν στο Ελληνικό το χώμα
Εσύ τους έδωσες τον Οτσαλάν προδότη παλιοτρόμπα

Τότε έπρεπε να μιλάς για το στρατό μαλάκα
Και όχι τώρα που αντιδρά ο Έλληνας τα μάλλα
Αντί τα συμφέροντα του λαού να εξασφαλίσεις
Προτιμάς προδοτικά το αίμα του στους τοκογλύφους να δίνεις

«Άντε γαμί… Άντε γαμίσου Πάγκαλε» φωνάζουνε στο δρόμο
Και μούντζες ρίχνουνε πολλές στον λιπαρό σου όγκο
Έρχεται η μέρα Πάγκαλε που θα λογοδοτήσεις
Στο ελικόπτερο δεν χωράς τη χώρα να αφήσεις




Read more: http://kopria.blogspot.com/

24/6/11

Έκτακτο Δελτίο Τύπου της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ

Εργαζόμενοι, φορολογούμενοι, άνεργοι, άεργοι, δημόσιοι υπάλληλοι, κυρίες και κύριοι (λέμε τώρα)

Εμείς, οι εργαζόμενοι στην ΔΕΗ αντιστεκόμαστε στην ιδιωτικοποίηση του κρατικού φορέα παροχής ενέργειας. Η ηλεκτρική ενέργεια είναι ένα κοινωνικό αγαθό που πρέπει να φτάνει και στην πιο απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας. Γι' αυτό κι εμείς σας κόβουμε το ρεύμα, για να εκτιμήσετε την αξία του.
Θέλουμε να σταθείτε δίπλα μας όπως εμείς στεκόμαστε ανέκαθεν δίπλα στον Έλληνα εργάτη με κάθε δυνατό τρόπο. Έτσι πρόχειρα μόνο να πούμε ότι μας κόστισε πολύμηνες διαπραγματεύσεις με την ΕΜΥ για να επιλέξουμε τον Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο ως τους πιο καυτούς μήνες τον χρόνο για να αρχίσουμε τις απεργίες κατά της ιδιωτικοποίησης της υπηρεσίας μας. Δεν μπορείτε που δεν μπορείτε να δουλέψετε, να μπορείτε να πιάσετε καμιά παραλία σαν άνθρωποι. Αν πήρε σύνταξη ο παππούς σας και έχετε να πληρώσετε την βενζίνη εννοείται. Αν όχι, πιάστε τα πάρκα που υπάρχουν σε αφθονία (???) στις Ελληνικές πόλεις ούτως ώστε να μην βράζετε ζωντανοί σαν χρυσόψαρα στην γυάλα τώρα που κλιματιστικά γιοκ! Αν πάλι έχετε κανα πρόβλημα υγείας και χρειάζεστε ενέργεια για να επιβιώσετε, όπως μηχανήματα που διευκολύνουν την αναπνοή, ψοφήστε να γλυτώσουμε και την αναπηρική σύνταξη που τυχόν παίρνετε, σας έχουμε ήδη υπολογίσει ως παράπλευρες απώλειες. Κάθε αγώνας θέλει θυσίες, μην γίνεστε εγωιστές!
Ζητάμε την υποστήριξή σας στον δίκαιο αγώνα μας. Αυτοί οι κουτόφραγκοι μαζί με μια μερίδα αγανακτισμένα καπιταλόσκυλα της κοινωνίας μας που κρύβονται πίσω από συνθήματα της πλάκας του τύπου “Μπορούμε να είμαστε δημιουργικοί, είναι δικαίωμά μας” όχι μόνο θέλουν να μας βάλουν να δουλεύουμε, αλλά παίζει να εμποδίσουν το μακρόπνοο σχέδιό μας που άρχισε προ αμνημονεύτων χρόνων για την μετατροπή μας σε Ολυμπιακή Αεροπορία. Πού τί να πει κι αυτή από απεργίες, την ξεπεράσαμε σε κόστος κατά τέσσερις φορές, να σκάσουν από το κακό τους οι ιπτάμενοι.
Στο πέος μας λουλούδια αν επιδοτούμαστε κάθε χρόνο με εκατομμύρια Ευρώ από τα λεφτάκια που δίνετε σε φόρους στο ασφαλιστικό μας ταμείο. Μην ακούτε τους κακοήθεις που ουρλιάζουν να παραιτηθούμε από τα εξτρά κεκτημένα μας. Είπαμε κοντά σας στεκόμαστε αλά δεν είμαστε και μαλάκες να πούμε όχι στα λεφτά!
Από την άλλη πλευρά και να μην την έχουμε την υποστηριξούλα χεστήκαμε, αφού ό,τι και να κάνετε εμείς χαβά μας έχουμε και διακόπτη δεν ανεβάζουμε. Καλό θα ήταν όμως να δηλώσετε συμπαράσταση στα γραφεία μας, καθώς αυτό θα μετρήσει υπέρ υμών ως καλή διαγωγή για όταν θα αρχίσουμε να δίνουμε ρεύμα στην μαύρη αγορά. Γι' αυτό να πείσετε και τους γείτονες, να μαζευτείτε όλοι μαζί να σας δώσουμε για 10' ρεύμα να φτιάξετε καμιά μακαρονάδα να ταίσετε τα παιδάκια σας. Δώρο οι μπαταρίες για το τρανζίστορ που θα ακούτε στο υπόγειο.
Άντε μην τα πάρουμε και πουλήσουμε τον χαλκό για πρώτη ύλη και μείνετε χωρίς δίκτυο, που μου θέλετε και ρεύμα καράβλαχοι, για να παίζετε πασιέντζες στο pc. Είχατε και στο χωριό σας ρε, και μου αγανακτείτε όλοι;

http://youtu.be/0O8xVoPocgM

25/5/11

Καρυοbloggoθραύστες (3)

Ναί λοιπόν, θα ολοκληρώσω με συνέπεια αυτή την τριλογία, γιατί έχετε και καλύτερα πράγματα να κάνετε από το να την περιμένετε, παραθέτοντας τους 2 τελευταίους ωοθηκοσπάστες τύπους bloggerΖ, με έναν επιπλέον (ως bonus) που δεν το λες ακριβώς blogger, καρυοθραύστη όμως σίγουρα.....


Ο blogger master of the universe

Έλα, τί είπες;;;; Ούτε εδώ κατάφερες να συνδυάσεις πρόσωπο δηλαδή, έ; Φυσικά και το έκανες, περιμένεις εμένα να βάλω link; Πρόκειται για τον γνωστό οιηματία του ίντερνετ, που επειδή έχει 10, 100 ή 1000 αναγνώστες νομίζει τουλάχιστον ότι έλυσε το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη. Αυτό που πραγματικά με διασκεδάζει έως κλαυσίγελου με αυτόν τον τύπο είναι πρώτον ότι νομίζει πως όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να τον γλύφουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ και δεύτερον το άγχος του μην τυχόν του κλέψουμε λίγη από την διάττουσα λάμψη του. Τυπικά απαιτεί τρελές εκδηλώσεις συμπάθειας προς το πρόσωπό του και προς τα γραφόμενά του, προσπαθόντας να σε δωροδοκήσει με αύξηση της αναγνωσιμότητάς σου. Ακόμη θυμάμαι φράση συνblogger στο msn που μου έφερε στην κυριολεξία δάκρυα στα μάτια.

-Έλα, γράψε κάτι για μένα και θα σε προσθέσω και στο blogroll μου. Θα δεις, θα σου έρθουν πάααρα πολλά άτομα.

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. Τί είπε το άτομοοοοοοοοοο. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Άμα του πεις ότι δεν σε νοιάζει, κοινώς αρνηθείς να ενδώσεις στην πουτανιά, γίνεσαι ο εχθρός της εβδομάδας. Πετάει μια μικρούλα γλυκούλα αναρτησούλα με μια τεράστια πονεμένη φωτογραφία για το πόσο πολύ πληγώθηκαν τα ευαίσθητα (;) αισθήματά του από την συμπεριφορά σου, και την αφήνει 10 μέρες για να σπεύσει να συμφωνήσει όοοοοολο το κοπάδι που σούρνει (ως γνήσιοι χαμερπείς).
Ω τρισμέγιστε Θεέ, είναι δυνατόν; Ρε φίλε, μήπως έχεις χάσει το νόημα του blogging; Λέω εγώ, μήπως;;; Τράβα σε καναν ψυχίατρο πριν να είναι πολύ αργά, διότι προφανώς έχεις μεγάλα προβλήματα. Δεν με νοιάζει αν δεν σε έπαιζε κανένα άλλο παιδάκι από την δευτέρα Δημοτικού και μετά, αν είσαι χοντρός ή άσχημος, δεν με νοιάζει αν δεν μπορείς να βρεις γκόμενα ή αν απλά νομίζεις ότι είσαι ό,τι πιο πιασάρικο έχει δημοσιευτεί από τις “Μάγισσες της Σμύρνης” και μετά.... ΕΙΣΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΟ, ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΟΥ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΟΛΥΝΕΙΣ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
 

ο επαγγελματίας blogger, ο συνεπής

Κάνει ανάρτηση τύπου twitter κάθε 5 λεπτά για να μας πει αν έκλασε ή όχι. Συνήθως η αναρτήσεις του έχουν σχέση με την εκάστοτε ψυχολογική του διάθεση που, δυστυχώς για τους αναγνώστες του, αλλάζει κάθε 13 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα. Επειδή πού να προλάβει ο άνθρωπος να γράψει ολόκληρη ανάρτηση στο πόδι (εντάξει, δεν είναι και κατά παραγγελία η έμπνευση) γράφει ένα κάρο σαχλαμάρες κι άμα ξεμείνει κι από αυτές πετάει τους στίχους ενός τραγουδιού με 5-6 φωτογραφίες που βρίσκει ο google σε 4'', βάζει από κάτω και το βιντεάκι και καθάρισε. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι η συνέπεια. Δεν περνάει ούτε μία μέρα που να μην μας πει τα νέα του. Το καλό (κακό;) είναι ότι πολλές φορές έχει και ενδιαφέροντα πράγματα να πει, όμως χάνονται μέσα στην πληθώρα της άχρηστης σαβούρας που έχει φορτώσει στον server της google. Επαγγελματία μου, άκου μια φιλική συμβουλή... ΑΝΕΒΑΖΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΤΟ TWITTER ΚΙ ΟΤΑΝ (ΚΑΙ ΑΝ) ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΞΑΝΑΠΑΤΑ ΤΟ ΚΟΥΜΠΑΚΙ.



ο γνωστός άγνωστος ο bonus

Όχι, δεν μιλάω για τον φίλτατο γναγν, μιλάω φυσικά για το γνωστό σαχλαμάρι που αφήνει ανώνυμα σχόλια. Φιλαράκι, το να μην έχεις google λογαριασμό δεν το θεωρώ κακό. Βάλε όμως ένα ονοματάκι στο τέλος, ένα nick, ένα σημαδάκι ρε παιδί μου, να ξέρουμε κάθε φορά ότι μιλάμε με τον ίδιο κι όχι με άλλον! Προσωπικά βέβαια νομίζω ότι απλά είσαι ένα θρασύδειλο πλάσμα που δεν έχει το θάρρος της γνώμης του, γι' αυτό και καταφεύγεις στην ανωνυμία. Έτσι, για να πετάξεις απλά την μαλακία σου άσκεφτα χωρίς να χρειαστεί να την υποστηρίξεις. Προσωπικά σε αντιπαθώ όσο δεν πάει άλλο, και τώρα που το σκέφτομαι δεν έχω ακούσει ποτέ κι από κανέναν καλή κουβέντα για την πάρτη σου... Άντε τεράστιε, βρες πρώτα όνομα και προσωπικότητα και μετά έλα να μας πεις την άποψή σου επί παντός επιστητού. Αν θες να γίνει σεβαστή δηλαδή....

15/5/11

Καρυοbloggoθραύστες (2)

Καταγγέλω ότι ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΦΟΡΑ ΕΙΧΑ ΕΤΟΙΜΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΕΒΑΣΩ. Και 2 μέρες τώρα δεν με άφηνε ο blogger. Τελικά άμα είσαι γκαντέμης... Τέλος πάντων, καρυοbloggoθραυστών συνέχεια, με 2 νέους τύπους κόπανων που επιμένουν να ταλαιπωρούν τα ευαίσθητα ματάκια μας....

ο blogger γκομενοπαγίδας, ο συνήθης

Ε, καλά! Αυτό το είδος blogger δεν χρήζει ιδιαιτέρων συστάσεων. Όλοι το έχουμε δει επανειλημμένα να σέρνεται στα σχόλιά μας και να αφήνει τα γλιτσιασμένα ψελλίσματά του. Παλιότερα κυκλοφορούσε πιο απροκάλυπτα, μετά όμως τον εμπλουτισμό του είδους του με σημαντικό ποσοστό και εξαιρετικές ποικιλίες θηλυκών έχει καμουφλαριστεί πιο έξυπνα (ναι, είμαι σωβινίστρια- οι άντρες είστε πεταμένα λεφτά, ειδικά στο καμουφλάζ προθέσεων). Ο Μπλόγκερ γκομενοπαγίδα είναι κατά προτίμηση μέσης ηλικίας, παντρεμένος από τα 23 του, με ενήλικα τέκνα που έχουν πάρει ήδη τον δρόμο τους, ανία μεγαλύτερη και από την αντιπάθειά μου για το σιδέρωμα, κλασικός φιλενάδας, ανακάλυψε πριν από καμια 2ετία το internet και πριν από 14 μήνες και 2,7 ημέρες το youtube. Έκτοτε μας ζαλίζει τον έρωτα με παθιασμένες τραγουδοαφιερώσεις, εντελώς ασχέτου με το θέμα της συγκεκριμένης ανάρτησης ή οποιασδήποτε ανάρτησης γενικώς, παλεύει διαρκώς να κλείσει ραντεβού με κάποιον άλλο blogger φύλου της προτίμησής του (ακόμη καλύτερα κι άμα σκάσουν μύτη όλοι μαζί κι έχει να διαλέξει), και διατηρεί την ακατονόμαστη ελπίδα ότι κάποιος από όλους αυτούς θα του κάτσει. ΤΡΑΒΑ ΣΤΟ FACEBOOK ΚΡΕΤΙΝΕ, μαζί με όλους τους άλλους γυμνοσάλιαγκες και ΑΣΕ ΗΣΥΧΟ ΤΟΝ BLOGGER. Πώς πρέπει να το πω δηλαδή πιο ξεκάθαρα; Καίγοντας τα virtual σουτιέν μου;



Ο blogger χαμερπής ο ομοιοπαθητικός

Είδος συναφές ως προς την γλίτσα με το προηγούμενο. Πάει παντού και αφήνει σχόλια του τύπου “ναι, αυτό που λες είναι το πιο σωστό”, “είσαι σούπερ ουάου τυπάκι και σε πάω με χίλια”, “chill out man, δεν αξίζει να ασχολείσαι με μαλάκες” κλπ κλπ, πετάει στο βλογ του και 5 τσιτάτα, και καθάρισε. Σε περιόδους μη έμπνευσης κάνει αναδημοσιεύσεις από άλλα blog, εννοείται χωρίς να ενημερώσει τον εκεί γράφοντα, ενώ ταυτόχρονα προσθέτει και την δική του πινελιά- ίσα ίσα για να καταστρέψει ό,τι προσπαθούσε να πει ο προλαλήσαντας, από το οποίο φυσικά δεν κατάλαβε Χριστό. Είναι καλημεράκιας και καληνυχτάκιας και περνάει από όοοοοοολα τα blog καθημερινά να δει μήπως ειπώθηκε κάτι αμά τη απουσία του. Εικάζεται- χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί από την επιστήμη- ότι για να έχει τόσο διαθέσιμο χρόνο είναι είδος αυτοφυές στις δημόσιες υπηρεσίες, πιθανόν να έχει άμεση σχέση με τα αθλιόφυτα χρώματος σκονί που βρίθουν στις εν λόγω περιοχές. Μου την δίνει η ηλίθια εμμονή του να σου λέει ΠΑΝΤΑ ότι έχεις δίκιο, ότι φταίνε όλοι οι άλλοι που σε κράζουν κι όχι εσύ για τις μαλακίες που πετάς άσκεφτα και, κυρίως, το γεγονός ότι δεν έχει ποτέ άποψη για τίποτα.
Γιατί καλέ μου (κλαψ), γιατί χρυσέ μου (κλαψ, κλαψ) μας το κάνεις αυτό; Γιατί την καταδίκη σου ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΗΣΥΧΟ ΤΟΝ BLOGGER;;; Μέχρι σήματα καπνού δοκίμασα να κάνω, αλλά τίποτα δεν πήρες πρέφα. ΔΕΝ θέλω να τονώσω το εγώ μου, είναι ήδη αρκετά μεγάλο. Να μην σε βλέπω να συμφωνείς με όλους θέλω, γίνεται;;;;;;

9/5/11

Καρυοbloggoθραύστες- Ο blogger ροζ βαλεριάνα

Τις προάλλες είδα τρείς ηλικιωμένους τύπους στην στάση του λεωφορείου να μαλώνουν μεταξύ τους για την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, παρόλο που και οι τρεις συμφωνούσαν. Ασχετο βέβαια, αλλά επειδή βαρέθηκα να ξανακούσω ότι “δεν υπάρχει Κράτος” σε 525.237 παραλλαγές στον τόνο φωνής άφησα τον λογισμό μου να τρέξει στο blogging, μπας και καταφέρω να απομονωθώ από το τριγύρω αλαλάζον πλήθος. Και το μυαλό μου με μετέφερε απευθείας στην ανάρτηση ενός blogger που είχα διαβάσει τις προάλλες και τα είχα πάρει στο κρανίο. Διότι ο αγαπητός συνblogger αποφάσισε να κλείσει το “σπίτι” του. Μαγκιά του βέβαια και λόγος δεν μου πέφτει, αλλά το τελευταίο εξάμηνο έκλεισαν κάμποσα blog ατόμων που συμπαθώ. Αποτέλεσμα; Γεμίσαμε πάλι φελλούς...

Ήταν μεγάλη η διαδρομή που έπρεπε να κάνω, οπότε ο λογισμός μου μόλις εξάντλησε την τσατίλα του για αυτούς που φεύγουν ενώ θέλουμε να μείνουν, πέρασε στην εκ διαμέτρου αντίθετη κατηγορία. Σε αυτούς που μένουν ενώ απαιτούμε να φύγουν. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μας σπάνε τις ωοθήκες σε κάθε δυνατή ευκαιρία που τους δίνεται (και σε μερικές ακόμη που δεν τους δίνονται καν). Και κατέληξα στο να κατηγοριοποιήσω τους 5 πιο αντιπαθείς τύπους bloggers (ελληνιστί μπλόγκερΖ) που έχω συναντήσει.

Βεβαίως εγώ ευκαιρία για λίστα δεν χάνω, οπότε ιδού οι 5 πιο επιτυχημένοι καρυοθραύστες των ιστολογίων. Ένεκα του ότι η ανάρτηση βγήκε σεντόνι όμως, και θέλω να μου τους σχολιάστετε και όλους τους σιχαμένους, θα τους δούμε έναν έναν....


Ο blogger ροζ βαλεριάνα

Είδος blogger θηλυκού κυρίως γένους. Τα αρσενικά είναι πιο σπάνια και δεν συναντώνται τόσο εύκολα. Μπαίνεις μέσα και κοιμάσαιιιιιι. Αλλά μιλάμε για πολύ ύπνο, όχι αστεία! Τους συνιστούν 29 κατασκευαστές ηρεμιστικών. Αυτοί ξέρουν! Κατ' αρχάς ασχολείται με θέματα ηλίθια. ΗΛΙΘΙΑ! Δεν υπάρχει άλλος χαρακτηρισμός για όλο αυτό τον συρφετό απροσάρμοστων σκέψεων. Σκέψεις που κινούνται στην μονότονη χρωματική γκάμα του κουφετομπουμπουκορόζ (μου έκατσε ο γκόμενος χθες το βράδυ- πού ράβουν φτηνά νυφικά;) έως μαυροερυθροκύανο του μούρου για τις περιόδους κατάθλιψης (με έφτυσε ο γκόμενος χθες βράδυ- φέρτε μου ληγμένα, υποφέρω). Δεν λέω, θα υπάρχουν και άτομα που ενδιαφέρονται για το κατά πόσο είχε επιτυχία η μοβ σκιά που φορούσες το περασμένο βράδυ ή το πόσο πάθος διάβασες στο αριστερό μάτι του υποφήφιου για τύλιγμα καθώς σου έδινε ένα μηλαράκι με κανέλα από τα τρισάθλια φρούτα που σας σέρβιραν στα δευτεροκλασάτα μπουζούκια που σε πήγε. Παρ' τους τηλέφωνο κορίτσι μου και άσε ήσυχο τον blogger! ΝΑΙ! Και τις δύο άλλες ηλίθιες. Ούτως ή άλλως μόνο αυτές σε διαβάζουν. Τί μας ζαλίζεις τις ωοθήκες με τα εφηβικά σου ποιηματάκια που νομίζεις ότι αν τα έβλεπε ο Σεφέρης θα έσκαζε από το κακό του; Δεν έχεις πάρει πρέφα ότι οι επιπέδου νοημοσύνης Candy Candy προβληματισμοί σου μας προκαλούν ό,τι ακριβώς και η εν λόγω ορφανή κορασίς των παιδικών μας χρόνων; Ασυγκράτητο γέλωτα. Και κυρίως, είναι πιο ανιαροί κι από προβληματισμούς 12χρονης παρανύφου που δεν της έχει έρθει ακόμη περίοδος. Πάρε λοιπόν την ευαισθησία σου και σε άλλη παραλία. ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ ΛΕΜΕ!!!!

11/3/11

Μια ξανθιά στην Κηφησίας

Greetings my friend, χάθηκα αλλά είχα πολύ σοβαρό λόγο. Όπως ίσως γνωρίζεις, αποφάσισα για δύο (τουλάχιστον) μήνες να γίνω χαμουτζου. Τουτέστιν μετακόμισα προσωρινά στην αξιότιμη και αξιολύπητη πρωτεύουσα, προκειμένου να βάλω τα θεμέλια για κάποιες συνεργασίες. Φόρτωσα στο αμάξι κάμποσες βαλίτσες ρούχα- βιβλία- καλλυντικά (δηλαδή τα απαραίτητα προς επιβίωση), έχωσα και το λάπιτοπ σε ένα κενό που βρήκα και έφυγα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν οι δρόμοι. Δηλαδή ότι δεν τους ξέρω και δεν έχω ιδέα πού και πώς να πάω... Σαν έξυπνη ξανθιά που είμαι έβαλα Παπαρίζου στο ράδιο για support και έκατσα και σκέφτηκα. Σκέφτηκα πολύ, αλλά βρήκα την καλύτερη λύση. Αγόρασα GPS. Ένα ωραιότατο ματζαφλάρι με κουμπάκια και λαμπάκια, που σου λέει τον δρόμο. Στον χάρτη του σου δείχνει τα πιθανά εμπόδια που θα συναντήσεις, την διαδρομή που θα ακολουθήσεις και διάφορα άλλα. Επειδή εγώ πήρα την special edition for blondes μου κάνει και χαριτωμενιές, μου μιλάει, με καθοδηγεί, μην τυχόν και δεν δω τον χάρτη. “Σε 200 μέτρα στρίψτε αριστερά”, “Κινηθείτε κυκλικά (στον κόμβο) και βγείτε στην δεύτερη έξοδο” και ούτω καθεξής...

Το παίρνω, το βάζω στο αμάξι μέσα στην καλή χαρά, σίγουρη ότι τα προβλήματά μου έλαβαν οριστικό τέλος. Πάω πρωί πρωί στο γραφείο. Αυτό είναι 100 μέτρα από το σπίτι αλλά είπα να δοκιμάσω το ματζαφλάρι. Εύκολα πράγματα, ούτε να το κοιτάξω χρειάστηκε. Έκανα την δουλίτσα μου όμορφα και καλά και έπρεπε να φύγω για να πάω στον πελάτη στην Κηφισίας. Και τότε εκτυλίχθηκε ο κάτωθι διάλογος με έναν συνάδελφο, τον Δικόβλακα ΣουΔείχνωΤονΔρόμο (πολύ καλό παιδί, αλήθεια, τον έπρηξα τόσες μέρες να με πηγαίνει πέρα δώθε):

-Ηώ, θες να πάμε μαζί; Θα σε καθυστερήσω όμως λίγο, διότι πρέπει να περάσω από Ευελπίδων πριν για να καταθέσω κάποια έγγραφα.
-Μην στενοχωριέσαι Δικόβλακα, έχω GPS. Δώσε μου μόνο την ακριβή διεύθυνση του πελάτη κου ΣιγάΜηνΚουνηθώΑπόΤοΓραφείοΜου, μην σε τρέχω κι εσένα μέχρι εκεί.
-Τέλεια Ηώ, αν και δεν χρειάζεται να το βάλεις καν, είναι πολύ εύκολο. Γνωρίζεις πώς να βγείς στην Κηφισίας; Ε, μετά θα την πάρεις όλο ευθεία μέχρι να δεις τον πύργο του ΟΤΕ, κι από εκεί μετά το τρίτο φανάρι θα βγείς δεξιά στην οδό ΔενΤηνΒρίσκωΟσοΚαιΝαΨάχνω. Τα γραφεία του ΣιγάΜηνΚουνηθώΑπόΤοΓραφείοΜου είναι στο δεύτερο στενό αριστερά, θα τα δεις, έχουν μια ταμπέλα ΝΑ (με το συμπάθειο). Γράψε και την διεύθυνση να είσαι σίγουρη.
-Οκ Δικόβλακα, θα το φορτώσω καλού κακού στο GPS, αν και όντως ακούγεται εύκολο.
-Έγινε. Αν έχεις κάποιο πρόβλημα πάρε με τηλέφωνο.

Τί το ήθελε και το είπε; Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς ώρες ώρες. Στράτα παίρνω, στράτα αφήνω, φτάνω κάποια στιγμή στην Κηφισίας. Μέσα στην τρελή χαρά εγώ που τα κατάφερα, χαλαρώνω, ανάβω τσιγάρο και ανεβάζω την μουσική. Αποτέλεσμα; Δεν άκουγα με την καμία το ματζαφλάρι. Χε χε χε.... αισθάνθηκε παραγκωνισμένο το σίχαμα και αποφάσισε να με εκδικηθεί. Κάποια στιγμή άρχισε να ωρύεται “Μείνετε Δεξιά, ΜΕΙΝΕΤΕ ΔΕΞΙΑ”. Στρίβω απότομα, αλλάζω λωρίδα, στο παρά τσακ την γλύτωσε ένα παπάκι και με τις μπάντες βγαίνω πάνω στο δαχτυλίδι (βλ κυκλικό κόμβο) της Κηφισίας. Αρχίζω να φέρνω στροφές γύρω γύρω σαν την σβούρα, διότι όποια έξοδο πήγαινα να πάρω για να βγω μου έβγαζε κόκκινα λαμπάκια και αναστροφή πορείας. Τσαντίζομαι, του ρίχνω μία ανάποδη, δεν συνήλθε, οπότε πάω στο plan B. Τηλέφωνο στον Δικόβλακα. Και κάπου εκεί μπήκα στην ζώνη του Λυκόφωτος...

-Εμπρός;
-Έλα Δικόβλακα, είμαι σε έναν κόμβο και πάω γύρω γύρω σαν διαμαντένιο πανάκριβο δαχτυλίδι στον παράμεσο φρεσκοαρραβωνιασμένης κομμώτριας που χτύπησε πλούσιο ραμολιμέντο. Όλες οι έξοδοι οδηγούν στην Αττική Οδό. Από πού να βγώ;
-Οκ Ηώ, πάρε μια βαθιά ανάσα και μην πανικοβάλλεσαι. Βγες από την έξοδο που γράφει για Κηφισίας
-Δεν υπάρχει τέτοια έξοδος λέμε, όλες είναι με πράσινες ταμπέλες.
-Όχι Ηώ, κοίτα καλύτερα, πρέπει να υπάρχουν και μπλε ταμπέλες. Εσύ είσαι της Δεξιάς, πράσινη ταμπέλα θα πάρεις;
-Και την Παπαρήγα παίρνω αυτή την ώρα, πού στο διάολο είμαι; Μπιπ, μπιπ, μπιιιιιιπ (ο από πίσω)
-Ηώ, άκουσέ με. Ξανακάνε έναν κύκλο και βγες στην Κηφισίας γιατί αλλιώς ΔΕΝ θα βρεις το γραφείο του ΣιγάΜηνΚουνηθώΑπόΤοΓραφείοΜου. Θυμάσαι πώς σου είπα; γιατί μου κλείνει το κινητό από μπααατ....

Τέλος, νεκρό! Φτού!!!! Να σε πάρει ο δεσμοφύλακας σιδηροδέσμιο Δικόβλακα, δεν φορτίζεις το κινητό σου; Πάει και το plan B. Στερνή μου ελπίδα ήταν το ματζαφλάρι. Αρχίζω να το αγριοκοιτάζω αλλά αυτό με έγραφε στα τσιπάκια του. Ατάραχο λέμε. Αρχίζω πάλι να σκέφτομαι πυρετωδώς. Πώς να το προγραμματίσω; Πάνω στον κόμβο; ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ! Κάνω ακόμη έναν κύκλο. Δεν βλέπω μπλέ έξοδο για Κηφισίας. Ξανακάνω ακόμη έναν, το ίδιο. Το παίρνω απόφαση και βγαίνω από μια πράσινη έξοδο. Αρχίζω να κοιτάω δεξιά για καναν χώρο να σταματήσω να του αλανιάσω τα κουμπάκια, αλλά τίποτα. Πανάθεμα την καταδίκη σου, δεν μπορεί, πες ότι κατουριέσαι, ότι καίγεσαι, ότι έπαθες έμφραγμα, ότι σε πρήζει η γκόμενα που ξέχασες τα γενέθλιά της χθες! Δεν έχει ΠΟΥΘΕΝΑ να σταματήσεις; Ε, δεν έχει πουθενά. 5 χιλιόμετρα παρακάτω, μισή ώρα, άπειρα καντήλια που μου κατέβασε πας διερχόμενος οδηγός και μισό πακέτο τσιγάρα, βρήκα ένα περίπτερο και μου εξήγησε ο άνθρωπος πώς θα πάω εκεί που θέλω...

Α ρε τεχνολογία, ποτέ σου δεν θα αντικαταστήσεις τις παλιές καλές μεθόδους... Περιπτεράς και πάλι περιπτεράς. Τί θα κάναμε χωρίς αυτούς;

22/1/11

Μεγάλες Δηλώσεις

Φίλου ψυχαναλυτή μετά από πολλές μπίρες προχθες το βράδυ....

"Είναι πολύ εύκολο τελικά να καταλάβεις πώς λειτουργεί το μυαλό μιας γυναίκας. Το κακό είναι ότι μετά την σιχαίνεσαι"