25/11/10

Το μπατσάκι

Αγαπητέ μου αναγνώστη, καλησπέρα. Σου έλειψα; Και βέβαια σου έλειψα, αφού έχω να ρίξω αξιόλογη δόση κακίας- γκρίνιας- κατινιάς πάααααρα πολύ καιρό. Η αλήθεια είναι ότι έχω πάνω από μήνα να ασχοληθώ με τα βρακιά της καθεμιάς και έχω πάθει ένα στερητικό σύνδρομο. Οπότε, σήμερα θα μιλήσουμε για σχέσεις...

Σήμερα είναι Τετάρτη και όπως ξέρεις τακτικέ μου αναγνώστη κάθε Τετάρτη έχουμε girls only night. Την ιστορία όμως αυτού του θεσμού θα την πούμε μια άλλη φορά. Σήμερα το καυτό θέμα που συζητούσε η γυναικοπαρέα ήταν το internet dating. Έλα τώρα που ξίνησες την μούρη σαν σταφύλι αφημένο 6 μέρες στον ήλιο τον καύσωνα του Σεπτέμβρη... Το έχεις κάνει κι εσύ! Είναι τόσο της μόδας τα τελευταία χρόνια που απλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχεις κάνει. Κι αν δεν το έκανες ήταν επειδή μένεις στου διαόλου την μάνα και του Βελζεβούλ τον πατέρα ή φοβήθηκες την παντόφλα της γυναίκας σου κι όχι λόγω ηθικών αρχών και λοιπών κουζινικών.

Γι' αυτό, σους! Μας έλεγε το πρόβλημά της η Άντζελα, μπας και καταφέρουμε να βρούμε λύση στο πρόβλημά του ιντερνετικού της έρωτα... Η Άντζελα είναι γύρω στα 30, όμορφη κοπέλα, δικηγόρος, έξυπνη, δυναμική, με λαμπρό μέλλον μπροστά της και σαν άνθρωπος είναι τρομερά βολικός και ευχάριστος. Για να δημιουργήσει όμως αυτό το λαμπρό μέλλον το κορίτσι έχει ρίξει όλη της την ενέργεια στην δουλειά. Αποτέλεσμα; Η πιο σταθερή ερωτική σχέση της είναι με το μαξιλάρι του καναπέ που αράζει το ταλαιπωρημένο της κορμάκι όταν γυρίζει από το γραφείο. Για ραντεβού δεν το συζητάμε, τα έχει περιορίσει στις μη εργάσιμες, άσε που είναι τόσο κουδούνι συνήθως το βράδυ που κατάφερε να δημιουργήσει την φήμη απρόσιτης κυριλέ γκόμενας. Καμία σχέση με την πραγματικότητα, αλλά αντρικά μυαλά είναι αυτά- αν μπορούσαν να βγάλουν σωστά συμπεράσματα θα ήταν γυναικεία. Τί να κάνει λοιπόν, το έριξε στο ίντερνετ για να δει χαρά στην ζωή της. Κι εκεί γνώρισε τον Σταύρο. 
 

Ο Σταύρος είναι μπατσάκι, 35 ετών και ελεύθερος, ή τουλάχιστον έτσι λέει, εγώ πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης δεν είδα, τον λαιμό μου δεν τον κόβω. Ναι, το ξέρω, επαγγέλεται ένα από τα απεχθέστερα λειτουργήματα σε αυτή την χώρα, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος, τί να κάνουμε! Άσε που δικηγόρος με μπάτσο δημιουργούν τον χειρότερο συνδυασμό στον πλανήτη! Η Άντζελα τον γνώρισε σε μια ιστοσελίδα ένα βράδυ αργά, που δεν έβρεχε μονότονα, αλλά είχε πήξει το μυαλό της από την μονότονη ατέρμονη βλακεία των υπολοίπων. Την εντυπωσίασαν τα λίγα λόγια που αντάλλαξαν γιατί ξεχώριζε ανάμεσα στις σάχλες του τύπου “χιχιχιχι” και “χοχοχοχο” που αντάλασσαν όλοι οι άλλοι μέσα στο chat (πού ακούστηκε Θεέ μου, 2 μέτρα άντρας να σου γράφει “χιχιχιχι”, :Ρ & :D και να περιμένει ότι θα του φέξει κιόλας!) και άρχισε να του μιλάει. 

 
Στην αρχή της άρεσε η αυτοπεποίθησή του που αγγίζει τα όρια του ψώνιου, σκεπτόμενη ότι αυτός ο άντρας δύσκολα θα πτοηθεί από αντιξοότητες. Μετά άρχισε να παίρνει ανάποδες στροφές όταν άρχισε να της λέει ότι του αρέσουν μόνο όσες θα μπορούσαν επάξια να κερδίσουν τον τίτλο της miss young και κάτι τέτοια τραγελαφικά. Στην ερώτηση αν αυτός θα κέρδιζε τίποτα παραπάνω από κανα 2 κλοτσιές σε καλλιστεία, απάντησε διφορούμενα και αρνήθηκε συνάντηση. Χεχεχε.... Κρατάει κανα δίμηνο τώρα αυτή η κολώνια και ο τύπος κάθε κουβέντα για ραντεβού την αναβάλει για αργότερα, οπότε η Άντζελα άρχισε να αφρίζει σαν επιληπτικός σε κρίση, ένεκα που είναι μαθημένη σε εξωφρενικές εκδηλώσεις με αποδέκτη την αφεντομουτσουνάρα της. Είπαμε δεν είναι συχνά τα ραντεβού της, αλλά εκτός του ότι ποιοτικά είναι 300% πάνω από τον μέσο όρο των χάπατων που κυκλοφορεί, οι άντρες που έχουν την επιμονή να της την πέσουν την γουστάρουν τόσο πολύ, που θα έκαναν τα πάντα σχεδόν για χάρη της. Το μπατσάκι φέρθηκε έξυπνα, και άρχισε να το τραβάει σε μάκρος, μπας και κάνει την δουλειά της η αυθυποβολή και τον ερωτευτεί εξ αποστάσεως. Η επίσης έξυπνη κοπελιά όμως το κατάλαβε, και πέραν του ότι έπαψε να αυθυποβάλλεται, το έριξε στο τραπέζι της σατανικής γυναικοπαρέας προς παγίδευση με τις ίδιες του τις χειροπέδες του Βεελζεβούλ που της έκατσε στο μυαλό....

Εμείς βέβαια λύση βρήκαμε, αλλά αφού τα πολλά μυαλά συνεργάζονται καλύτερα από τα λίγα, ρίχτε καμιά ιδέα μπας και το σώσουμε το κοριτσάκι.



11/11/10

Ο ψαλιδοχέρης

Επιτέλους η επίσκεψη στο κομμωτήριο έλαβε χώρα χθες το απόγευμα. Μετά από άπειρα τηλεφωνήματα, παρακάλια, συγκαλυμμένες απειλές και ανοιχτές προτάσεις δωροδοκίας, ο geoaman , μόνιμος πλέον από εδώ και πέρα κομμωτής μου, αποφάσισε να διαθέσει λίγο από τον υπερπολύτιμο χρόνο του για να στρώσει το χάλι του μαλλιού μου. Με πήρε τηλέφωνο να τσακιστώ να πάω.
Φορτώθηκα το λοιπόν η βλάχα ένα καλάθι αυγά και κεφτέδες, πήρα από το πόδι 2 κότες πήρα και το ΚΤΕΛ και πήγα στον διπλανό νομό που βρίσκεται το παλικάρι το καλό. Φυσικά άργησα πάνω από μισάωρο. Όχι επειδή άργησε το ΚΤΕΛ, αλλά επειδή οι κρετίνοι οι κάτοικοι της ωραίας του πόλης δεν ήξεραν να μου πουν πού βρίσκεται η οδός που έψαχνα (σημειωτέον, είναι από τις κεντρικές). Φαντάσου ότι 2 τετράγωνα παρακάτω, και ενώ βρισκόμουν επί της συγκεκριμένης οδού, μια κυρία που διατηρεί κατάστημα ψιλικών δεν γνώριζε να μου πει πού βρίσκεται η οδός! Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Τέλος πάντων, καλώς κακώς έφτασα, έστω και με καθυστέρηση. Παράπονο δεν έχω, καφεδάκι με περίμενε, και ένα χρωματολόγιο ΝΑ με το συμπάθειο για να διαλέξω χρώμα για το μαλλί μου. Διαλέγω ένα, του ξίνισε του geo.
- «Όχι» λέει «αυτό δεν στο κάνω, σε χλωμιάζει.»
Διαλέγω άλλο, του ξίνισε κι αυτό.
- «Όχι» μου ξαναλέει «αυτό θα σε κάνει ψυχρή.»
- «Ε τι κάνεις ρε geo» ρωτάω
- «Ό,τι θες» μου απαντάει
Γκρρρρρ, κάνε βρε πουλάκι μου μια ρημαδοβαφή να φύγω, όχι αυτός, εκεί, πες μου τι θες. Τελικά βρήκα ποιο χρώμα του άρεσε και το λύσαμε το θέμα.
Πάει να κάνει την βαφή, άρχισε να ξύνεται και για κούρεμα…
- «Όχι geo, ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΟΥΡΕΨΕΙΣ.»
Ναι καλά, εσύ είσαι που το λες; Με έβαλε από κάτω και κιχ δεν έβγαλα. Αλλά είναι και άτιμο πλάσμα. Όλα τα πρωτοποριακά πάνω μου τα έβγαλε. Κατ΄αρχάς μου έβαψε το μαλλάκι. Πριν το δω καν στον καθρέφτη κάνει ένα ακροβατικό και πάνω από την ποδιά βάζει μια ζώνη σερίφη. Μόνο που αντί για πιστόλια είχε ένα σετ ψαλίδια!!!!! Πολλά όμως! What the fuck?????? Πάνω που ξεραίνομαι στα γέλια και δεν μπορώ να αντιδράσω, με τραβάει μία, με σηκώνει όρθια.
-«Θα κοιτάς χαμηλά» με πρόσταξε
-«Βρε geo, Ηώς και χαμηλοβλεπούσα δεν γίνεται» απαντώ εγώ.
-«Τα μάτια στο πάτωμα και κιχ!!!»
Ε, τι να κάνω, γυάλιζε το μάτι του. Σκασμός και τα μάτια χαμηλά. Κρατούσε και ψαλίδι! Όρθια και χαμηλοβλεπούσα η Ηώς…. Μου ρίχνει όλο το μαλλί μπροστά να μην βλέπω τι κάνει και αρχίζει… Κάποια στιγμή παραμερίζω κρυφά το μαλλί από τα μάτια μου και τι να δω… Ο ΨΑΛΙΔΟΧΕΡΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΕΝΑ ΨΑΛΙΔΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΕΚΟΒΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!! Και κάτω στο πάτωμα ήταν σκορπισμένες οι μπουκλίτσες μου…. Κλαψ κλαψ κλαψ…. Γίδι θα με κάνειιιιιιιι!!!!!!! Τι κατάρα είναι αυτή να μην μπορώ να βρω ένα κομμωτήριο της προκοπής; Ξαφνικά σιωπή! Απόλυτη όμως… και μου ρίχνει πίσω το μαλλί και κοιτάζομαι στον καθρέφτη… ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ. Βρήκα το νέο μου look. Δεν θα πω τίποτα παραπάνω… στα σχόλια ας απαντήσει ο geo!




2/11/10

Νοέμβρης

Και σιγά μην αρχίσω να γράφω για τέλη φθινοπώρου, αρχές χειμώνα και λοιπές αηδίες. Πολύ στα γρήγορα έχω ρίξει τόοοοοοσο τρέξιμο για τις εκλογές των ΟΤΑ που αν δεν σιχαινόμουν την αποχή δεν θα πήγαινα να ψηφίσω, ειλικρινά! Επίσης μου χάλασε η θέρμανση και είχα γίνει κασάτη στα καλά καθούμενα. Και μόλις ήρθε ο τεχνικός έσκασε στα γέλια με το κρεμμύδι (εμένα) και γύρισε ένα κουμπάκι και όλα καλά! Στα διάλα δηλαδή, καταραμένα μηχανήματα, τελικά χρειάζεται ένας άντρας στο σπίτι (άσχετο). Στάνταρ άχρηστος θα είναι βέβαια, άντε, ας μην είμαι απόλυτη, κατά 99% άχρηστος θα είναι, αλλά έχεις κάποιον να βρίζεις σε παρόμοιες περιπτώσεις και να ζεσταίνεσαι.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό..... Αύριο (δηλαδή σήμερα, μιας και άλλαξε η μέρα) το μεσημέρι πάω να βάψω μαλλί!!!!! Χε χε χε.... Να δούμε τί θα ακούσουμε κι αυτή τη φορά.... Ρίχτε καμιά ιδέα για το χρώμα βρε, μεγάλο το έβαλα το χρωματολόγιο. Διαλιέχτεεεεε.
Καλό μήνααααααααααααααα

Update: άμα δεν σε θέλει, δεν σε θέλει. 9 το πρωί με πήρε ο κομμωτής με την τσίμπλα στο μάτι να αναβάλει (επ αόριστον) το ραντεβού!!!!! Στον ύπνο του με έβλεπε ο χριστιανός, ήθελα να 'ξερα... Βέβαια μετά από τέτοιο εφιάλτη πού να έχει όρεξη για δουλεια; Με βλέπω να ξανακαταλήγω γίδι από την προηγούμενη κλώσσα....