9/4/12

Φαντάσματα2- Το φάντασμα παντόφλα

Στο το μπι κοντίνιουντ είχαμε μείνει την άλλη φορά, όμως πέρασαν οι μέρες κι εγώ δεν αξιώθηκα να γράψω την συνέχεια. Κάλλιο αργά παρά ποτέ λένε, οπότε πάρ' τε να 'χετε περσινά ξινά σταφύλια.Για να μην μακρυγορώ, κάποτε στην ζωή μου (το 2007 συγκεκριμένα) είχα ερωτευτεί τον Στέλιο. Τρελή καψούρα. Εκ μέρους μου. Αυτός δεν θα έλεγα ότι ένιωθε το ίδιο. Περισσότερο τον βόλευε που βρήκε μια ηλίθια να πηδάει, παρά ερωτεύτηκε. Είχαμε και την σχετική απόσταση για να μην μπορώ και να θέλω να του σπάω τα νεύρα (εγώ Θεσσαλονίκη, αυτός Αθήνα), όλα καλά λοιπόν.
Μέχρι που λίγους μήνες μετά βαρέθηκε τα πηγαινέλα και τα ξανάφτιαξε με την πρώην του. Και με έφτυσε. Μα τί φτύσιμο, όμως. Χωρισμό με e-mail έχεις ξαναματαδεί αγαπητέ μου αναγνώστη; Άκου το κι αυτό, να δεις τί προχωρημένη ήμουνα εν έτει 2007! Καλά που δεν ήξερε πολύς κόσμος το φατσομπούκι τότε, που έκανα και τον κόπο ακόμα να μπαίνω, και γλύτωσα την τρελή ξεφτίλα της δημόσιας χυλόπιτας. Φαντάζεσαι αντί για το e-mail, που όσο και να το κάνεις προστατεύει τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, να μου κοτσάριζε καμιά φωτογραφία με την άλλη στο ιντερνέτι; Θα πάθαινα υστερική κρίση αντί για κατάθλιψη.
Prive, ξεπριβέ, δεν την γλύτωσα την τελευταία. Κάμποσους μήνες η αυτοπεποίθησή μου σφουγγάριζε το πάτωμα κάτω από τα πόδια της skinpop που άκουγε τις μυξιάρικες αρλούμπες μου. Έλα όμως που ο χρόνος είναι πανδαμάτωρ... Και την κατάθλιψη ξεπέρασα, και ζωγραφιστό ούτε που τον ξαναείδα, και ήρθε κάποια στιγμή και μεταμορφώθηκε το κοπρόσκυλο σε φάντασμα. Τα ξέχασα όλα αυτά και θυμόμουνα μόνο τα καλά. Κι όποτε μου έκανε σάχλα κανας περίεργος, πετούσα και την ατάκα: "Ε, ρε Στέλιο, πού να είσαι τώρα..."
Τελευταία φορά το είπα αυτό πριν από κανα εξάμηνο. Και κόλλησα (πάλι). |Κι άρχισα να το σκέφτομαι στα σοβαρά. Όχι να τα ξαναφτιάξουμε (που μεταξύ μας πολύ θα το ήθελα όπως τα θυμόμουνα), αλλά να δω τί κάνει, πού είναι και τα τοιαύτα.
6 μήνες δεν σήκωνα το κουλό μου να πάρω τηλέφωνο. Με είχε επηρεάσει και ο φίλος μου ο Κέρβερος που με έκραζε, κάτι και η περηφάνια και ο εγωισμός, το σκεφτόμουνα όμως. Ώσπου τα Χριστούγεννα δεν άντεξε άλλο η skinpop και μου λέει "Πάρε, αλλά προετοιμάσου για τα χειρότερα. Μετά από τόσα χρόνια μην περιμένεις τίποτα. Πάρε όμως, μπας και σκάσεις!"
Κοντός ψαλμός αλληλούια. Πήρα στο κινητό. Δεν το σήκωνε κανείς. Πήρτα στο άλλο κινητό. Κάποιος με γείωσε. Ο αριθμός μου εν τω μεταξύ, άλλος, μην διανοηθείς να πεις ότι αντελήφθην ότι είμαι εγώ. Ε, πήρα στο σταθερό του πατρικού, που το είχα σε μια ατζέντα. Και το σηκώνει μια κυρία με νεανική φωνή και ψιλοκαθαρευουσιάνικη ομιλία. Και ακολουθεί ο εξής διάλογος (με υποτίτλους αυτά που πραγματικά εννοούσαμε):

- Καλησπέρα σας, τον Στέλιο θα ήθελα...
(  Καλησπέρα σας, τον Στέλιο θα ήθελα)
- Ποιός τον ζητεί;
( Τί θες κι εσύ τώρα και θα μου καεί και ο τραχανάς;)
- Ηώς λέγομαι.
( δώσε μου τον Στέλιο μωρή, που θες και ΑΦΜ!)
- Και τί ακριβώς τον θέλετε;
( πάει ο τραχανάς, κάτσε να ανάψω την λάμπα των ανακρίσεων)
- Θα ήθελα να μιλήσω στον ίδιο.
( Με δουλεύετε μαντάμ;)
- Δεν μπορείτε.
( Τί έτσι εύκολα θα το πάρεις; Τσάμπα καίει η λάμπα;)
- Τί εννοείτε; Ξέρετε, είμαστε παλιοί φίλοι και έχουμε χαθεί εδώ και χρόνια, ελπίζω να είναι καλά.
( Λες να πέθανε;)
- Παντρεύτηκε και δεν μένει πια εδώ.
( περίπου. Απλά αναπνέει ακόμα)
- Ωραία, τουλάχιστον δεν μουγκάθηκε. Μήπως μπορείτε να μου δώσετε το τηλέφωνό του;
( Βαρέθηκα τις μαλακίες, άμα έχει πρόβλημα μαζί μου, μπορεί να μου το πει και ο ίδιος)
- Όχι. Τί πήρες, να του κλείσεις το σπίτι;
( ΤΣΟΥΛΑ)
- Κάποιο λάθος κάνετε, δεν είναι τέτοιας φύσεως το τηλεφώνημά μου, απλά ήθελα να δω τί κάνει. 
(κουβέντα θα ανοίξουμε μαντάμ;)
- Κοιτάξτε, δεν μπορώ να αναστατώσω την σύζυγό του.
( θα φάει παντόφλα μωρή, δεν το καταλαβαίνεις;)
- Μάλιστα.
(Ε, ρε, πώς ξεπέφτουν οι ισχυροί, παντόφλα, έ;)
- Από το Λιτόχωρο είσαι;
( εκείνη η τσούλα που τραβιότανε είσαι, και πήρες τώρα να μου πουλήσεις παραμύθι;)
-Όχι, Αθήνα μένω, καμία σχέση με Πιερία.
(Ρε συ, μήπως είσαι η γυναίκα του και λύσσαξες; Μπερδέψου τώρα κότα γεωγραφικά!)
-Μπορώ αν θέλεις να του δώσω το τηλέφωνό σου και άμα θέλει να σε πάρει.
(Άμα το σημειώσω να με χέσεις)
- Ναι, βέβαια, η διακριτικότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
(Το ξέρω ότι δεν θα το δώσεις, αλλά τί να κάνω, που θα καρφωθώ άμα στο κλείσω τώρα)
-Σημειώνω.
(λέμε τώρα)
-Ηώς,69.....
(φέξε μου και γλίστρησα)
-Αναμείνατε στο ακουστικό σας.
(κάνω και χιουμοράκι, είδες;)
- Καλό σας βράδυ.
(Άει στο διάολο, κλώσσα)

5' μετά είχε φύγει το SMS προς skinpop: "Βάλε την τεκίλα στην κατάψυξη, έρχομαι"
Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε κι αυτόν. Μεγάλη εφέυρεση η παντόφλα τελικα....
 

16 σχόλια:

  1. Πολυ γέλιο ! Να είσαι καλά και να είσαι πάντα με καλύτερο.

    Απορία : Το κίτρινο, πως κατάφερες να εμφανίζονται δύο διαφορετικά χρώματα στα σχόλια ;

    Και κόκκινοναυγό θα μας βάλεις στο τέλος σε σχόλιο και θα μας στείλεις ! χαχαχα

    Καλό σου Πάσχα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα τι μπορεί να περιμένει κανείς από κάποιον που τον λένε Στέλιο; Έλεος ρε κοπελιά.. Είναι δυνατον ; Μα Στέλιο;
    Να ξερες το τραβάω αυτή τη στιγμή που σου γράφω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mα εσύ καλή μου είσαι παράδεισος! Κι έλεγα τώρα που τελειώνω το βιβλίο της Δαφνίδη που θα βρώ τέτοιο αλέγρο γράψιμο. Να! Το βρήκα! Καλώς σε βρήκα δηλαδή. Πασχαλινό δωράκι σαν τα μεγάλα σοκολατένια αυγά που έκριβαν καραμελοβοτσαλάκια μέσα. Καλή Ανάσταση!!!!

    ΥΓ πάντως η Νικοτιν εχει δίκιο. Ετσι κι εγώ μ'εναν Αχιλλέα. Που πας καλή μου με τέτοιο όνομα! Πάντως Καρκίνο σε μυρίζομαι. Εμείς οι Καρκίνοι έχουμε τέτοιες τάσεις νοσταλγικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τί γέλιο ρε GiP, μισό μπουκάλι τεκίλα ήπια να μου φύγουν τα νεύρα. Αμ έπρεπε να της πω ότι είμαι από την Εισαγγελία, να δεις για πότε θα μου έδινε το τηλέφωνο!
    Το κίτρινο σε ανάρτηση βρε καλό μου είναι εύκολο, όπως και άλλα χρώματα. Έχει ειδική επιλογή όταν γράφεις την ανάρτηση, για το χρώμα της γραμματοσειράς.
    Αυγουλάκι θα βάψω την Μ. Πέμπτη, παραδοσιακά πράγματα.. :Ρ

    Αούγκαρε, τα ονόματα σε όλες τις αναρτήσεις είναι αλλαγμένα, για ευνόητους λόγους. Αλλά τί έχουν οι Στέλιοι;;;
    Και τί τραβάς, τα μαλλιά σου; Από απελπισία με τις Κύπριες;

    Ginger, καλώς μας ήρθες. Κι ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Μόνο μην με διαβάσεις με το αρνί, θα σου πέσω βαριά. Καλή Ανάσταση κοπελιά!!!!!!!!!!!
    Και παρακαλώ πολύ, Κριός. Πιο συγκεκριμένα τα γενέθλιά μου είναι Μ. Παρασκευή φέτος. Με τον Επιτάφιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα χα χα μάλλον μπορώ να σε διαβάζω ανεξαρτήτως μέρας και ώρας γιατί δεν καταναλώνω πιά αρνιά, βουβάλια, γουρούνια και τα σχετικά (απλά γιά λόγους υγείας). Ξέρω καλά τι μου πέφτει βαρύ πλέον και πίστεψέ με εσύ δεν συγκαταλέγεσε ανάμεσα στα δύσπεπτα! (χμ Κριός, μαύρα μεσάνυχτα έχω γιά τους Κριούς) Καλή Ανάσταση λοιπόν και ελαφρύ Πάσχα!

      ΥΓ. Διάβασε το Εμμονές και ληγμένες αγάπες της Ελένης Δαφνίδη. Θα γελάσεις πολύ. Μετά την παραπάνω ανάρτηση είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει.

      Διαγραφή
  5. ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΑΝ ΤΟΥ ΚΕΡΙΟΥ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΛΙΑ ΣΚΟΤΑΔΙ!!ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!
    ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΗ ΑΦΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΥ ΚΡΙΟΣ:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βρε κορίτσι μου τι να σου πω! Το πόσο γέλασα κι απόλαυσα και ξεχάστηκα διαβάζοντας σε δε λέγεται. Ιδίως δε στα "νοούμενα" του διαλόγου το χιούμορ είναι απίστευτο!
    Να σαι καλά για το ξαλάφρωμα που μου χάρισες!
    Καλό Πάσχα να έχεις Ηω μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ginger, χάνεις! Όχι τα αρνιά, αλλά τα γουρούνια. Που είναι οι βασιλιάδες των ζώων, και μην ακούς τις φήμες περί λεόντων. Την Ελένη Δαφνίδη δεν την ήξερα, τώρα κοίταξα λίγο στον γκούγκλι και μου φάνηκε ενδιαφέρουσα. Ευχαριστώ για την συμβουλή, μάλλον θα την ακολουθήσω μόλις βρω λίγο χρόνο.
    ΥΓ, κούκλα η Βουδαπέστη, κούκλα.

    JK, Καλό Πάσχα και σε εσένα! Μαζί έχουμε γενέθλια;

    Χριστόφορε, τζέντλεμαν του Διαδικτύου, χαρά μου αν γέλασες λίγο, μας χρειάζεται αυτές τις μέρες. Καλή σου Ανάσταση Χριστόφορε, και πάρε λίγα δυναμιτάκια στα παιδιά από 'μένα, να σας κοψοχολιάσουν λίγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. (χαμόγελο)... Βρε τον δύσμοιρο τον Στέλιο! Πολλούς-πολλούς θιρμούς χειριτισμούς, που λένε και στο χωριό μου! (δεν το πιστεύω ότι υπάρχει ακόμη η ατάκα "τι θες, να του κλείσεις το σπίτι;"!!! χαχαχαχα...).... Καλή Ανάσταση Ηω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Περίμενα τη συνέχεια για να σχολιάσω πακέτο. Καλά, ε, επιτέλους τώρα κατάλαβα τι σημαίνει η έκφραση "διαβάζω ανάμεσα στις γραμμές"!!!
    Γι' αυτό, φιλενάδα, πρέπει να υπάρχει μόνιμα τεκίλα στην κατάψυξη! :)
    Καλή Ανάσταση, σου εύχομαι
    [όχι, ασφαλώς, στα φαντάσματα ;)]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. xaxaxa ε πληρώνουμε τις επιλογές μας.. μα αν τα κάναμε όλα σωστά.. φαντάζεσαι πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή;.. ασε που δε θα προέκηπταν τόσο ωραία κείμενα.. :) :)
    χρόνια πολλάαααα :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πρόβατο, τί να πω, εκεί στα Νότια προάστεια της χαμουτζίας μάλλον ζουν 50 χρόνια πίσω. Ή μάλλον έδωσε δικαιώματα ο Στελάκης, που δεν τα ξέρω εγώ
    Χρόνια Πολλά αγαπητέ.

    Υπατία, το ορκίζομαι ότι αυτό ακριβώς εννοούσε. Πάντως εγώ σίγουρα τα εννοούσα τα ενδιάμεσα κίτρινα.
    Τα φαντάσματα τρομάζουν από τα βεγγαλικά στην Ανάσταση ;)

    κούλπα,εγώ τί λάθος έκανα φίλε μου αγαπητέ??? :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μα κι εσύ, από το 2007 θυμάσαι τους γκόμενους κι επιχειρείς κι επανασύνδεση! Δεν έμαθες ότι οι ξαναζεσταμένες σούπες δεν έχουν νοστιμάδα; Ψάξε για fuck buddy να έχεις το κεφάλι σου (και όχι μόνο) ήσυχο! Ελπίζω να πέρασες καλά. Ακόμη περιμένω να βρεθείς στη χαμουτζία να πιούμε καφέ... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. xaxaxa μα εμείς δεν επιλέγουμε τα μελοντικά μας φαντάσματα; :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Επίκουρε, δεν ζητούσα επανασύνδεση. Πώς να στο πω ρε παιδί μου, είναι σαν να παίρνεις έναν παλιό φίλο τηλ και να σε γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
    Επίσης, τί να έρθω στην χαμουτζία αγαπητέ; Εδώ είμαι εδώ και 1 χρόνο μόνιμα! Πάρε και κανα τηλ να μαθαίνεις νέα..

    Κούλπα, τα επιλέγαμε αυτά όταν ήμασταν μικρά και χαζά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ποιος φιλος και παραμυθια...γκομενος και μαλιστα καψουρα τρελλη...αυτα ειναι τα αποτελεσματα της απελπισιας..να ψαχνεις το παρελθον για αναβιωση στιγμων δοξας...

    tragic...

    ΑπάντησηΔιαγραφή