28/12/11

Jingle bells σε 9/8

Μιας και δεν έχουμε Πάσχα (για να μιλήσω για την νεκρανάσταση του Λαζάρου), αλλά Χριστούγεννα, μετά τα χρόνια πολλά και τις συνήθεις ευχές για καλά Χριστούγεννα, καλή Χρονιά, Χρόνια πολλά και πολλά άλλα ειθιστέα κλισέ, θα σου μιλήσω για το βράδυ των Χριστουγέννων. Μην φρικάρεις αγαπητέ μου αναγνώστη, δεν μιλάω για την βιβλική εκδοχή της εορτής, αλλά για αυτή που έζησα εγώ την περασμένη Κυριακή, όταν αποφάσισα να ενδώσω στους συγκαλυμμένους εκβιασμούς των παιδικών μου φίλων και να βγω έξω τέτοια μέρα.
Φέτος αποφάσισα να περάσω τις γιορτές στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, μαζί με την οικογένειά μου και τους παιδικούς μου φίλους. Τι ωραίο που ακούγεται αυτό, έ? Βασικά κάθε χρόνο το ίδιο κάνω, αλλά όταν το λέω με τέτοιο υφάκι εκπέμπει μια αθωότητα και μια γλυκύτητα που απαλύνει την φυσική μου ξινίλα και την κακιασμένη μούρη μου. Ένα άλλο βασικό σημείο της διήγησής μου είναι ότι ο παιδικός μου φίλος ο Αναστάσης έχει γενέθλια στις 25 Δεκεμβρίου. Είναι ΤΕΤΟΙΟ κωλόπαιδο, που κοιλοπονούσε την μάνα του Χριστουγεννιάτικα. Γεννήθηκε για να την βασανίζει ένα πράγμα ο αχαΐρευτος, ξεκινώντας από την στιγμή που ήρθε στον κόσμο. Ούτε ρεβεγιόν δεν την άφησε να κάνει την γυναίκα…
Το λοιπόν, όταν με πήρε πριν από κανα δεκαπενθήμερο ο Αναστάσης τηλέφωνο για να ρωτήσει πότε θα αριβάρω στο χωριό να τον γλυτώσω από την ανία του πριν αρχίσει να παίζει μαζί της ρώσικη ρουλέτα, με ενημέρωσε ότι φέτος για τα γενέθλιά του έχει κλείσει μαζί με το Χριστινάκι, που γιορτάζει,  τραπέζι στα μπουζούκια, οπότε να κόψω τον λαιμό μου και να πάρω μαζί μου κανα ξώβυζο, μην τον ντροπιάσω σε όλη την επαρχία μέρες που είναι πηγαίνοντας σαν καθολική καλόγρια. Φυσικά γνωρίζει την αντιπάθειά μου για αυτού του είδους το entertainment, αλλά χέστηκε, αφού αποφάσισε μπουζούκια, έπρεπε να πάω, αλλιώς δεν θα με παίξουν εικοσιμία την παραμονή Πρωτοχρονιάς, με αποτέλεσμα να μην βγάλω μηνιάτικο για τον Γενάρη! Αντιλαμβάνεσαι ότι η απειλή ήταν σοβαρή, οπότε ή έπρεπε ή να ενδώσω ή να πέσω από τον δεύτερο με τέτοιο τρόπο ώστε να σπάσω και τα δυο μου πόδια, ώστε να μην μπορεί να κουβαλήσει κανείς τους τόνους γύψου που θα κουβαλούσα πάνω μου. Το πρώτο ήταν πιο εύκολο, οπότε έβαλα το ξώβυζο σε μια λεκανίτσα με λίγο μαλακτικό, να μην βρωμάει ναφθαλίνη.
Αμέσως επόμενο γεγονός στην χρονική ακολουθία είναι ότι χώρισε η Ελίνα. Άσχετο, αλλά μιας και την ξεφορτώθηκε ο  γυμνοσάλιαγκας που ήθελε να παντρευτεί, πράγμα που αποτελεί και την μόνη ίσως σωστή απόφαση που πήρε μέσα σε μισό αιώνα ζωής, έπρεπε να ξεσκάσει λίγο η κοπέλα. Τουτέστιν, θα ερχόταν κι αυτή στο πατρικό μου για 15 μέρες. Και, φυσικά, έπρεπε να πάρω το αυτοκίνητο για να ανηφορίσω Μακεδονία, να ταξιδέψει και με μια σχετική άνεση. Ακόμη φυσικότερα, θα ερχόταν μαζί μου όπου πήγαινα, καθότι φιλοξενούμενη.  Για να το καλυτερέψουμε κιόλας, αποφασίσαμε να ανέβουμε την Πέμπτη, 22 του μήνα, διότι μόνη η ταλαιπωρία να ακούσω όλες τις λεπτομέρειες του χωρισμού του αιώνα επί 6 ώρες οδήγησης, δεν ήταν αρκετή. ΕΠΡΕΠΕ να διαλέξουμε και μια μέρα που θα χιόνιζε, έτσι, για να μπούμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων!
Μετά από 3 ατελείωτα μερόνυχτα κλάψας ήρθε το βράδυ της Κυριακής. Από το απόγευμα το Ελινάκι ετοιμαζόταν, μιας και είχε να βγει από το σπίτι πάνω από εξάμηνο. Από τον ενθουσιασμό της σταμάτησε την κλάψα, πράγμα καλό, αλλά έκανε το λάθος να με πρήξει κι εμένα από τις 6 το απόγευμα να σηκωθώ και να ετοιμαστώ, πράγμα που με τσάτισε μεν, μου βγήκε σε καλό δε, μιας και είδα ότι με το φαί που έριξα η γελάδα μέσα σε τρείς μέρες παραξεχείλιζα από το ξώβυζο κι έπρεπε να τρέχω να ανοίξω ένα άλλο φόρεμα. Στις κοπτοραπτούδες έτρεχα Χριστουγεννιάτικα.
Βάζω το ανοιγμένο φόρεμα κάποια στιγμή, βάζω και το απαραίτητο γουναρικό, τις κίτρινες τις γόβες τις λουστρίν, και… VOILA! Ήμουν έτοιμη για επαρχιακή μπουζουκλερί. Τώρα γιατί κατουρήθηκε πάνω του ο Αναστάσης από τα γέλια με το που με είδε, δεν κατάλαβα. Anyway, σκάμε μύτη οι σταχτοπούτες στις 12 ακριβώς, βρίσκουμε και την υπόλοιπη παρέα εκεί, αραδιαζόμαστε σαν τα πεπόνια τον Αύγουστο στον πάγκο του μανάβη και περιμένουμε να αρχίσει το πρόγραμμα. Και τσάααααακ, παθαίνω το πρώτο εγκεφαλικό. Στην μέση της πίστας διαφημίζουν σαν δεύτερο όνομα του μαγαζιού ΕΜΕΝΑ! What the fuck??? Τελικά με ενημέρωσαν ότι πρόκειται για μια τεταρτοπεμπτοδέκατηόγδοη ξαδέλφη με το ίδιο ονοματεπώνυμο, την οποία ουδέποτε είχα ξαναδεί στην ζωή μου, να ‘ναι καλά βέβαια το κορίτσι, χάλια η φωνή αλλά δεν έχει σημασία, σάμπως κι εγώ που το έχω καλύτερη είμαι;
Ε, μετά μπήκαμε στην ζώνη του λυκόφωτος. Δεν μας φτάναν τα γαβγάδικα μέσα στο αυτί, παθιάστηκε και το Ελινάκι κι άρχισε να ζει το προσωπικό της δράμα μέσα από τα άσματα που αλυχτούσαν τα σκυλιά της πίστας. Όποτε έπαιζε κάτι σε κεφάτο, μέχρι και ψιλοφεμινιστικό, του τύπου «περνώ και μόνη μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά», καλά ήμαστα, κουνούσε το κορμί της το φιδίσιο και λάλαγε έξω φωνή. Με το που έπεφταν τα 9/8 του ζεϊμπέκικου βούρκωνε το μάτι ωσάν της αγελάδας που της πήραν το μοσχάρι από το μαστάρι πάνω που πρωτογέννησε και βουρκωμένα μου τραγούδαγε στο αυτί τα άπαντα του καψουροτράγουδου. Κι έχουμε ΠΟΛΛΑ καψουροτράγουδα μάνα μου στο Ελλάντα. Όλα τα σκυλιά κλαψοαποτέτοια είναι. Όλα για μια γκόμενα/-ο κλαίνε.
Εν τω μεταξύ, όσο εγώ ζούσα το προσωπικό μου δράμα κι έπινα για να ξεχάσω, όλοι οι άλλοι διασκέδαζαν διότι ο Αποστόλης, το αμόρε της Χριστίνας ήπιε μαζί μου τον μισό Βόσπορο, με αποτέλεσμα να του φύγει η εγγενής ξινίλα και κακία που κουβαλάει από τότε που ξετσουτσούνισε, δηλαδή πριν από καμιά 5ετία και άρχισε να χορεύει τσιφτετέλι τούρκικο, σινανάι γιάβρουμ σινανάι. Όχι τίποτα άλλο, αλλά με την κλάψα έχασα και το θέαμα της 10ετίας την καταδίκη μου! Δεν βαριέσαι, το σκίσαμε που το σκίσαμε, τουλάχιστον την βγάλαμε τσάμπα, να ‘ναι καλά τα παιδιά, και του χρόνου γεροί και με υγεία!!!!

27 σχόλια:

  1. Δεν ξέρω αν το προσέξατε...αλλά ήσαστε μία ευχάριστη ατμόσφαιρα...

    :)

    Και του χρόνου με υγεία σου εύχομαι τις ίδιες κακίες να μοιραστείς μαζί μας :)))

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είδες τι γίνεται όταν αλυχτάνε τα σκυλιά?...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λάκωνα, έλα να περάσεις μαζί μας την Πρωτοχρονιά, να δεις σόου. αυτό ήταν προεόρτιο.
    Και του χρόνου φίλε μου με χιούμορ και κακία!

    Σμάρα, όχι άλλο μάνα μου, πόσο σκυλί να αντέξω σε μια βδομάδα?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγάπη δε και να μπορούσα δε θα ερχόμουνα...το "μπουζούκι" ως όργανο κάνει πολύ κακό στα αυτιά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λάκωνα, πρώτον σε βρίσκω ελαφρώς αδικαιολόγητα αρνητικό. Αν δεν δοκιμάσεις δεν ξέρεις. Κι εμένα δεν είναι το καλύτερό μου, αλλά όταν πάω με καλή διαθεση πάντα γελάω. Δεύτερον, ποιός μίλησε για μπουζούκια την Πρωτοχρονιά καρδιά μου; Κεκλεισμένων των θυρών θα είναι το πάρτι, όπως κάθε χρόνο ;)
    Ποτάκι, χαρτάκι, χαβαλές και φιλία 20 ετών εγγυώνται πανζουρλισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν και άσχετος από χαρτιά και από ποτό και γενικά πολύ φύτουλας...η καλή παρέα εκτοξεύει το χιούμορ μου...Το μόνο πρόβλημα είναι πως δε μπορώ πολύ ωραίες κοπέλες στη συντροφιά γιατί κομπλάρω :)

    Συνεπώς φαντάζομαι πως δε μπορώ να έρθω. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λάκωνα, άμα σε φέρω την μια την φιλενάδα την ζουμπουρλούδικη και τσαχπινογαργαλιάρα, θα τα μάθεις όλα με την μία!
    ΥΓ. Από εδώ και πέρα θα σε φωνάζω Sheldon.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ότι δήλωσα φύτουλας δε σημαίνει ότι δεν ξέρω πολλά...

    Μπορεί και να ξέρω, μπορεί και όχι

    Σημασία δλδ έχει η παρτενέρ...

    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χμμμ, υπεκφυγές! Δήλωσες άσχετος από χαρτιά και ποτό, Σέλι, και κομπλεξικός με τις ωραίες κοπέλες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. δεν είπα ότι είμαι κομπλεξικός με τις ωραίες κοπέλες. είπα πως μπροστά σε μία ωραία κοπέλα κομπλάρω. αυτό δε σημαίνει πως υποφέρω από αυτό, απλά απολαμβάνω το ωραίο και απορροφούμαι από αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χμμμμ, φίλους άλλους σαν εσένα έχεις? Στείλε κανέναν προς πρωτεύουσα! Να ξέρει λίγα, να λέει πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν έχω φίλους, αλλά και να είχα θα απευχόμουν να ήταν σαν εμένα. Δεν είμαι και το καλύτερο κομμάτι που κυκλοφορεί στην αγορά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ψιλοκαλά τα πέρασες τελικά,εγω βέβαια δεν εχω παει ποτε σε μπουζουκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Είπαμε να δούμε και σκηνές από το έργο κι εσύ μας κοτσάρησες μιά φωτογραφία σε ...νανοτεχνολογία (που είναι και πολύ "In"), να βλέπουμε το μπούτι και το βυζί σε ...μικροβιακή έκδοση! Πήρα κι έναν φακό να κάνω μεγέθυνση, αλλά μπα, είδα πιξελάκια μόνο, ένεκα η χαμηλή ανάλυσις!

    'Αντε, καλή χρονιά και πρόσεχε να μην κάνεις παρόμοιες ατασθαλίες, μην σου πω ότι είσαι "ατάσθαλος" (Από το "Αχ αυτή η γυναίκα μου", ασπρόμαυρη Ελληνική κωμωδία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αφού την έβγαλες σε μπουζουκλερί τέτοιες εποχές και μάλιστα τζάμπα μια χαρά είσαι!
    Έχω ξεχάσει πια ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκα σ'ενα τέτοιο μαγαζί!


    Καλή Πρωτοχρονιά ευχομαι με υγεία και αισιοδοξία για τη Νέα Χρονιά!

    Με φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γεια σου ρε Ηω Θεά!!!!!
    Καλή πρωτοχρονιά να έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Λάκωνα, να με στείλεις τότε το νέο, βελτιωμένο μοντέλο ;)

    Αλομπάρ, κακώς δεν έχεις πάει ποτέ, είτε σου αρέσει είτε όχι τα μπουζούκια είναι η πιο αντιπροσωπευτική πολιτισμική εκδήλωση της μεταπολιτευτικής Ελλάδος.

    Ηλιότυπε, δεν θα έβγαζα και σε μεγέθυνση το μπουτί της συνωνόματης! Εξάλλου δείξε λίγο έλεος, από κινητό είναι τραβηγμένη η φωτογραφία.

    Ζουζού μου, δεν είναι και το καλύτερό μου οι μπουζουκλερί, αλλά άμα έχεις καλή παρέα και στο σπίτι με πιτζάμες μια χαρά περνάς. Καλή Πρωτοχρονιά και σε εσένα καλή μου.
    Φιλιά από τον κάμπο!

    Πού 'σαι ρε Δήμο, και σε σκεφτόμουνα χθες. Ήμουν στην γενέτειρά σου και τσάκιζα ρακόμελα απέναντι από τον πύργο. Καλή χρονιά να έχουμε αγόρι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αλομπαρ, Πώς μπορείς να έχεις ολοκληρωμένη άποψη αφού δεν έχεις πάει????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πρώτον: Έχεις παρα-αραιώσει την παρουσία σου εδώ μέσα. Η "πρωτεύουσα" το έκανε αυτό το κακό; Όχι τίποτε άλλο, αλλά οι καιροί απαιτούν συχνότερες δόσεις γκρίνιας του δικού σου (μονοπωλιακού) είδους!
    Δεύτερον: Οι μπουζουκλερί είναι ό,τι πρέπει για να ῤθει κανείς στα συγκαλά του. Πήγα λοιπόν και απόλαυσα και σκυλιά και "ψάρια" (ξέρεις, απ' αυτά που ανοιγοκλείνουν το στόμα μπροστά στο μικρόφωνο, αλλά δεν...). Δεν άκουγα όμως ούτε το δικό μου γέλιο. Πήγα λοιπόν δυο φορές με ανοιχτό μυαλό, αλλά δεν ξαναπήγα, γιατί ήθελα να κρατήσω ανοιχτή και την ακουστική μου οδό!
    Τρίτον: ΚΑΛΥΤΕΡΗ Χρονιά ...εύχομαι τώρα εγώ η αλλοπαρμένη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. xaxaxa ωραία τα χριστούγεννα.. τώρα περιμένουμε αναφορά για την πρωτοχρονιά.. :) :)
    να σημειωθεί.. ότι δε φταίνε τα όργανα για την ποιότητα της μουσικής.. κυρίως το κοινό φταίει.. :) :)
    καλή χρονιά δημιουργική και χαρούμενη :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. πρεπει να σουταρω πρεζα για να ξερω οτι δεν την θελω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πως το λένε στα μαγαζιά ; Ξανανοίξαμε (τα σχόλια) και σας περιμένουμε !!

    Χρόνια πολλάααααααααααα

    Και καλάαααααααααααααααααααααα

    Χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χαίρομαι που το έπαθες αυτό και μας πρόσφερες αυτή την σπαρταριστή ιστορία.
    Άντε και του χρόνου στο Φάληρο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Υπατία μου, οι υποχρεώσεις με έχουν αναγκάσει να αραιώσω την παρουσία μου στο blogging. Να σου πω την αλήθεια όμως, έχει χαλάσει και αυτό, δεν μου δίνει πια την ίδια ικανοποίηση με παλιότερα. Προσπαθώ πάντως. Καλή χρονιά και σε εσένα καλή μου :)

    Κούλπα, η Πρωτοχρονιά ήταν χειρότερο αίσχος κι από τα Χριστούγεννα, αλλά πάλιωσε τώρα, δεν λέει να αρχίσω να γκρινιάζω!

    Αλομπαρ, κι εμένα δεν μου άρεσαν τα τζαζ μπαράκια μέχρι που άρχισα να πηγαίνω ;)

    Καλή χρονιά ΤΖΙΠάκο!!!! Εσύ έγινες πιο ακριβοθώρητος κι από μένα βρε!

    Αούγκαρε πασπαλισμένε με νικοτίνη, Χριστούγεννα κάνουν στο Φάληρο κάθε φορά που ο ΟΠΕΚΕΠΕ δίνει φώς :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. xaxaxa θα σου έλεγα να γκρινιάξεις για τα φώτα.. αλλά κι αυτά απομακρύνθηκαν.. :) :)
    καληνυχτούδιααα :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. xaxaxa που'σαι καλέεε :) :)
    ούτε γαι καθαρά δευτέρα γκρινια.. τστστσ.. έισαι καλά ελπίζω.. :) :)
    καλησπέρες :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή